De Limburgse band Rowwen Hèze heeft onlangs zijn 25-jarig jubileum gevierd. Ze touren momenteel door Nederland met hun theatershow 'Na Zilver is er… Koper'. Vandaag staan ze met hun show in het Oude Luxor in Rotterdam. Deze show doen ze niet alleen, want popjournalist Leon Verdonschot is ook van de partij met leuke anekdotes over zowel de band als de nummers. De laatste keer dat Rowwen Hèze in Rotterdam speelde was tijdens Edisonpop in verband met de Edison Oeuvreprijs.
Het decor dat op het grote podium te zien is maakt het publiek nieuwsgierig. Het gaat vanavond om een concert, maar het lijkt wel of er een toneelstuk wordt gehouden. Er staat o.a. een bar op het podium en er hangen grote posters met muzikale helden van de band, het refrein van de meezinger 'Limburg' en foto's van de bandleden. Wanneer het licht dimt verschijnt Leon Verdonschot achter de bar op het podium en gaat hij biertjes tappen. Eén voor één komen alle bandleden het podium op en kan het muziek maken beginnen. Het is weliswaar een groot podium, maar de band weet er goed gebruik van te maken. Op het podium is er een extra verhoogd podiumpje ingericht waar de drummer en de blazers staan. Het is vaak vervelend als er veel gepraat wordt door muzikanten bij een optreden, maar vandaag wordt het op een humoristische manier gebracht door Leon Verdonschot zodat het niet verveeld. Liggend op de grond vertelt hij over verschillende definities van 'geluk'. De interactie met het publiek wordt niet vergeten, want er wordt een dame van de eerste rij uit het publiek gehaald, die een biertje krijgt aan de bar op het podium. De dame op het podium krijgt zelfs nog een serenade van de band. Iedereen omringt haar en ze beginnen á capella met het welbekende 'Bestel Mar'. Helaas wordt er nu al een pauze aangekondigd en kan de band zich opladen voor het laatste deel van de show.
Na de pauze verschijnen er van achterin de zaal blazers die de weg naar het podium vinden. Er komt weer een anekdote voorbij van Leon die vertelt over zijn muzikale held Bruce, the boss, Springsteen. Hij deelt de zin '‘Stay hard, stay hungry, stay alive!’' met het publiek en er zitten blijkbaar veel fans van 'the boss' in de zaal. Jack Poels vertelt dat Shane MacGown van the Pogues zijn muzikale held is en daarop volgt het nummer 'Shane' over de man die Poels zo bewondert. Daarna slaan ze een totaal andere weg in, want de bar op het podium wordt omgedraaid en er verschijnt een metalhead genaamd Erik en de titel 'Feyenoord forever' om het Rotterdams te houden. Leon houdt een gesprek over metalbands met de jongeman en deze vertelt over bands als Slipknot, Metallica en Slayer. Een cover van een van deze bands zit er niet in, maar Rowwen Hèze heeft wel een bijpassend nummer. 'IJzeren Thijs' klinkt door de zaal en het is duidelijk dat de combinatie van cabaret en muziek goed samen gaan deze avond. Rotterdam wordt leuk betrokken in het muzikale theaterstuk. Het nummer 'Hotel Houdoe' gaat bijvoorbeeld ineens over Hotel New York op Zuid. Ook wordt er een liedje opgedragen aan twee mensen in het publiek, die de band een speciaal verzoek hadden gemaild. Uiteraard mag 'Limburg' niet ontbreken en het publiek is opgestaan en klappen en zingen vrolijk mee. Zo wordt het toch nog een dwaze boel in het Oude Luxor. Mensen associëren theaterconcerten vaak met 'saai', maar Rowwen Hèze bewijst dat dit absoluut niet het geval is. Na 'Zilverstroat' is er een einde gekomen aan deze succesvolle show van Jack Poels en zijn mannen. Rowwen Hèze wordt vaak bestempeld als feestband. Vanavond worden de liedjes op een intieme manier gebracht en weten ze de nummers goed over te brengen. Ze krijgen dan ook een staande ovatie na afloop.