Rats on Rafts doen muzikale noot bij Late Night Show in De Unie

avondje muziek, filosofie, architectuur en slap geouwehoer

Tekst: Joris Telgen, Foto's: Aad Hoogendoorn ,

De zesentwintigste editie van de Late Night Show in de Unie wordt muzikaal verzorgd door de Rotterdamse band Rats on Rafts. Omdat we dit onze trouwe 3voor12 lezers niet wilden onthouden, zijn wij vandaag gezellig aangeschoven. De zaal is goed gevuld en er worden oude surfrock plaatjes gedraaid bij de inloop. Dat zit dus al goed.

avondje muziek, filosofie, architectuur en slap geouwehoer

De zesentwintigste editie van de Late Night Show in de Unie wordt muzikaal verzorgd door de Rotterdamse band Rats on Rafts. Omdat we dit onze trouwe 3voor12 lezers niet wilden onthouden, zijn wij vandaag gezellig aangeschoven. De zaal is goed gevuld en er worden oude surfrock plaatjes gedraaid bij de inloop. Dat zit dus al goed.

De show wordt gehost door schrijver Ernest van der Kwast en de eerste gast die aan tafel schuift is vuurspuwer David Boelee. Deze pyromaan is een ervaren rot in het vak. Hij is vandaag te gast om te praten over zijn bijdrage in de film ‘Silent Sonata’. Het wordt een humoristisch gesprek en uiteindelijk wordt er zelfs nog een mooie steekvlam geblazen. Iedereen kijkt wat bezorgd naar het niet al te hoge plafond maar uiteindelijk krijgt Boelee hard applaus. Hierna wordt een korte film van Sanne Vogel ‘Klein’ getoond.

De volgende gast is de filosoof Henk Oosterling om te praten over Rotterdam Zuid. Iedere Rotterdammer weet dat het op Zuid één grote doffe ellende is en Henk komt vertellen wat er allemaal gebeurt om hier iets aan te doen. Hij weet interessante dingen te vertellen over wat goed en slecht gaat. Verder beschikt hij over een echte Rotterdamse mentaliteit en er wordt wederom hard gelachen.

De laatste gast is landschapsarchitect Adriaan Geuze. Dit is de man die het op het Tahrirplein in Cairo na gevaarlijkste plein ter wereld heeft ontworpen: het Schouwburgplein. Wie is hier niet op een regenachtige dag uitgegleden? Er wordt gepraat over de historie van het plein en over plannen om de boel op te knappen. En inderdaad, de gladde stalen platen gaan verdwijnen.

Nu we weer helemaal op de hoogte zijn van alle ins en outs omtrent onze mooie Maasstad is het tijd voor de Rats on Rafts om de avond af te sluiten. Deze postpunkers zijn met grote slagen bezig om een bekende naam te worden in Nederland. Ze hebben dit jaar hun eerste langspeler uitgebracht onder de naam ‘The Moon Is Big’ en alsof het niks is, hebben we ze ook al voorbij zien komen bij De Wereld Draait Door.

Ze zetten hard in met het eerste nummer en het wordt gelijk duidelijk dat ze veel optreden. De band rockt als een tierelier en de bandleden zijn volledig op elkaar ingespeeld.  De nummers swingen met lekkere een jaren ’80 vibe maar met een moderner geluid. Verder zijn ook invloeden van de Britse popscene te horen. De muzikale roots mogen dan duidelijk zijn maar toch doen de Rats on Rafts hun eigen ding en ze hebben een goede mix van muzikale elementen te pakken. Zanger David brengt de nummers met veel energie en de rest van de band laat ook zien dat ze kunnen spelen. De ratten op vlotten kunnen ook lekker freaken en ze eindigen met feedbackende gitaren en oscillerende echo’s. Het was een kort optreden en alles bij elkaar hebben ze vier nummers gespeeld. Ondanks de korte duur maken ze een overtuigende indruk en zetten ze een goede sound neer. Kortom, Rats on Rafts is tof.