Baroeg is gevuld met petticoats en vetkuiven want de Psychobilly Invasion Tour is in de stad. Wat is psychobilly? Rock & roll met horrorteksten en punkinvloeden, Elvis Presley meets graaf Dracula. Waarom is het leuk? Het is snel, luguber en dansbaar. Verwacht geen politieke statements, het is lang leve de lol met een dikke knipoog.
De eerste band op het programma is The Silver Shine uit Budapest. Als het publiek de zaal binnen loopt zien ze gelijk een klein vrolijk meisje met knalrood haar en een gigantisch ogende contrabas staan. Ze ziet er zo leuk uit dat het helemaal niet uitmaakt dat ze niet echt kan spelen of zingen. Het repertoire van The Silver Shine bestaat uit covers en een aantal eigen nummers. Bij vlagen kun je horen dat het er enigszins in zit, maar over het geheel genomen komt het niet lekker uit de verf. Snel door dus naar de volgende band!
De tweede act is The Brains uit Montreal. Ze zijn allemaal in het zwart gekleed met matchende psychokuiven, zwarte contrabas, zwarte gitaren, zwarte drums, heel strak. Ze spelen óók heel strak en het optreden knalt vanaf de eerste noot. Met name de drummer kan spelen als een beest. Ze klinken Amerikaans en doen denken aan Tiger Army. Er wordt een enthousiaste set gespeeld en ze krijgen het publiek los. Aan het eind van de set wordt het bekendste nummer: 'Take What I Want' meegezongen door het publiek.
Na een kritische soundcheck is het tijd voor The Phantom Rockers, een bekende naam in de rock & roll scene. Als ze eenmaal inzetten klinkt het, alle moeite ten spijt, voor geen meter. De geluidsman weet het geluid gelukkig nog goed te krijgen tijdens het eerste nummer en kan terug naar zijn SMS gesprek. The Phantom Rockers, opgericht in 1988, behoren tot de bands van het eerste uur. Als ze opkomen, krijgen ze dan ook respect van het publiek want alle rock & rollers houden van old school. Ze komen snel op stoom en knallen het hardst en snelst van de avond. De gitarist, Pat Pending, speelt de ene flitsende gitaarsolo na de andere. De teksten zijn ook zoals ze moeten zijn: vampieren, hotrods en mooie vrouwen, in één zin.
Later is er wederom iets met het geluid. De gitarist gebaart naar de geluidsman maar die is zo bezig met zijn mobiele telefoon dat hij het niet ziet. Dit doet verder niks af aan het optreden want The Phantom Rockers zetten een vette show neer. Ze hebben hun strepen natuurlijk ook al lang dik en breed verdiend.
Dan is het tijd voor de hoofdact: Jim Heath, The Reverend Horton Heat. Hij komt uit Dallas, Texas en speelt een combinatie van rockabilly, folk en country met veel humor en lugubere teksten. Geboren in 1959 is hij niet de jongste meer maar het gitaarspelen is hij zeker nog niet verleerd. Zijn stijl doet denken aan Chet Atkins en Scotty Moore en soms is het zelfs een beetje jazzy. Hij is bescheiden maar de reverend is echt een belachelijk goede gitarist. Daarnaast heeft hij een sleazy stemgeluid met plat texaans accent en heeft hij het hele optreden een flauwe glimlach op zijn gezicht. De rest van de band bestaat uit Jimbo Wallace op contrabas en Paul Simmons op drums.
Dat dit geen serieuze act is, wordt snel duidelijk. Reverend Horton Heat speelt vandaag van elk album één nummer, acht in totaal. Ze openen met ‘Psychobilly Freakout’ en later worden ook de hits ‘Galaxie 500’ en ‘400 bucks’ gespeeld. Blijkbaar hebben ze ook een kerstalbum dus daar wordt ook een nummertje van gespeeld. De song heet ‘Run Rudolf Run’ en is een remake van ‘Roll Over Beethoven’ van Chuck Berry. Daarna wordt aan het publiek gevraagd wat er gespeeld moet worden. Het resultaat is veel geroep en chaos tussen de nummers door.
De sfeer wordt in de loop van het optreden steeds meliger. Ze spelen nummers met namen als ‘Rockin’ Dog’ en ‘Nurture My Pig’ met als refrein: ‘Pig Pig Baby, Ive Got A Pig’. Uiteindelijk spelen ze het countrynummer ‘The Devil is Chasin’ Me’ en daarna gaat het licht uit.
Als ze terugkomen is ene Hoss meegekomen. Hij ziet er uit als een roadie van de tour maar hij mag ook een nummertje zingen. Het wordt Ace of Spades. Het is behoorlijk slecht maar de band vind het grappig en ze maken er ook expres een zooitje van. Na het optreden wordt het publiek bedankt: ‘Thank you pretty girls, and thank you ugly guys’. We doen het er maar mee.