Toetsenist/oprichter/componist/manager Mike Bindraban zet twee pannen met heerlijk eten op tafel en begint vrijwel direct te vertellen over ‘zijn’ band. Gitarist Patrick Verdonk en zangeres Daisy Cools nemen ook deel aan de dis en het gesprek.
Samen met bassist Nikos Paisopoulos vormen Mike en Patrick de basis van The Mirror Conspiracy, ontstaan uit hun eerdere samenwerking in de band Hyphen. In het begin had The Mirror Conspiracy nauwelijks een vaste bezetting, op de drie eerdergenoemde personen na. Het optreden op Numoonfest in 2007 bracht een grote ommekeer: een live EP en een cohentere samenstelling van deze band.
Dat The Mirror Conspiracy vaste bandleden heeft, wil nog niet zeggen dat anderen niet welkom zijn. Vanaf 2008 hebben verscheidene gastmuzikanten te revue gepasseerd. Van rapper GMB tot de Japanse trompettist Toshinori Kondo. Onderweg pikten ze ook nog Mike’s ‘held’ Ghasem Batamuntu op. Deze Amerikaanse saxofonist/fluitist/percussionist voelde zich blijkbaar thuis, want hij is inmiddels een vaste waarde geworden in deze formatie.
Esther Vroegindeweij (viool), Martijn Groen (drums) en Angelo Franzen (gitaar) completeren het gezelschap. De eerdere vermelding van een ‘band’ gaat eigenlijk niet op voor The Mirror Conspiracy. Volgens Mike is het meer dan een band. Het is feitelijk een echte ‘conspiracy’, een samenzwering van muzikanten die muziek maken op basis van improvisatie en gehoor. Bijna niemand binnen deze groep is muzikaal geschoold, maar men luistert goed naar elkaar. Men probeert kleur en natuur om te zetten in geluid. Wanneer er iemand meespeelt die wel noten kan lezen, vraagt deze persoon naar bladmuziek en arrangementen. Eén van de antwoorden hierop kan zijn: “Daar doen we niet aan, maar dit nummer is paars met hier en daar een neiging naar geel.”.
Daisy Cools heeft al twee soloplaten op haar naam staan en moest even nadenken toen ze voor The Mirror Conspiracy gevraagd werd. Uiteindelijk leek het haar wel spannend en een uitstekende toevoeging op haar solowerk. Bijna iedereen brengt een andere muzikale achtergrond met zich mee. Van jazz tot singer/songwriter en van grunge tot lounge. Ook dat maakt het geluid van The Mirror Conspiracy uniek.
Voor het officiële debuutalbum Mozaic, dat vorige week met succes is gepresenteerd in een bomvol Paradiso, zijn de nummers ook niet op de conventionele manier ontstaan. Opener Tubb’s Dentist is een dag voor de opnamen ontstaan en is gebaseerd op een basloopje wat tijdens het stemmen van het instrument opgemerkt werd. Ook Canard is min of meer op deze manier ontstaan.
Mozaic klinkt als een filmische reis door het kleurenlandschap dat deze formatie schetst. De diversiteit aan stijlen voorkomt dat je The Mirror Conspiracy in een hokje kunt plaatsen. Het bevat elementen van jazz, triphop, rock, lounge, fusion, funk en ga zo maar even door. Het canvas waarop de groep schildert lijkt oneindig te zijn. Een plaat van iets meer dan drie kwartier is dan ook niet voldoende om de gehele boodschap over te brengen aan de luisteraar. Men krijgt echter wel een aardig idee van The Mirror Conspiracy en dat nodigt uit om ze eens live te gaan meemaken, want dan zijn de beperkingen minder aanwezig en kan de conspiracy los.
Het meest opvallend is de laatste track, Trees. Deze staat er twee keer op, maar de afsluiter is in de remix gegooid door Arts The Beatdoctor. De remix is opvallend, omdat deze versie juist wel de muzikale structuren bevat die je op iedere willekeurige plaat verwacht. Een verrassend en leuk einde.
The Mirror Conspiracy is, net als hun album, niet iets om naar te luisteren. Nee, je moet deze muziek ondergaan. Geef je volledig over en ervaar het uitgebreide palet.