Al om half 8 mag het Belgische The Setup de avond aftrappen. De band brengt weer eens wat anders dan de gitaargerichte metalcore waar we de laatste jaren mee doodgegooid worden. De originele en gevarieerde old school hardcore is goed te pruimen als opwarmer voor de bekende Amerikaanse bands.
Als vervolgens Cruel Hand het podium betreedt is het al druk in de zaal, en ondanks dat deze band nog niet zo bekend is krijgen ze al wel wat voetjes van de vloer. De heren spelen een fijn potje hardcore, weinig vernieuwend maar wel vol overgave en daardoor blijft de sfeer in de Baroeg opperbest.
Death Before Dishonor zit inmiddels ook al weer jaren in de hardcorescene en blijft zich ontwikkelen tot een steeds grotere, bekendere en professionele hardcore act. De band uit Boston wint het publiek makkelijk voor zich vanavond, en dat is ook niet vreemd als je bedenkt dat de muziek beïnvloed is door onder ander Agnostic Front, Madball en Suicidal Tendencies.
Verreweg de meeste mensen komen vanavond natuurlijk voor de headliners van deze tour, Terror en Madball. Terror is een furieuze hardcore band uit Los Angeles die in de voetsporen van Hatebreed treedt. Vanaf de eerste akkoorden van Terror ontploft het publiek, dat non stop wordt opgefokt door zanger Scott Vogel. Als hij vraagt om ´more stagedives´ vliegen er continu mensen over en door het publiek en ook zijn opmerking ´It´s your floor! It´s your stage!´ wordt juichend ontvangen. Muzikaal gezien speelt de band vanavond een mix van oud en nieuwer werk, waarbij vooral geput wordt uit het zeer populaire album ´Always the Hard Way´ uit 2006.
Madball behoeft geen introductie. Punt. Het is tijd voor New York Hardcore! Madball speelt altijd en overal hard, toegewijd en strak, en ook vanavond weet men vanaf de eerste tonen de zaal op te blazen. De band begint verrassend met veel ouder werk, maar later in de show komt ook het laaste album ´Infiltrate the system´ aan bod. Zanger Freddy Cricien is vanavond niet bijster goed bij stem, maar het publiek maalt er niet om want de pit valt geen moment stil en de zaal wordt regelmatig omgetoverd tot een atletiekbaan. Cricien maakt zich nog geliefder door aan het publiek te vragen wat ze van de band willen horen. Iedereen schreeuwt door elkaar, en Cricien duwt de microfoon onder de neus van een jongen vooraan. Die schreeuwt ´Bier en tieten, jalalalala!´, waarop tot verbazing van de band hier heel de zaal op inhaakt. De Amerikanen laten deze Hollandse onzin gelukkig links liggen, en gaan verder met klassiekers als ´Set it off!´ en ´Set me free´. New York Hardcore leeft in de harten van velen bewijst vanavond!
Het ultieme bewijs hiervoor wordt geleverd door een jongeman die na de show overmand door emoties aan zijn vrienden verteld dat hij vandaag gehoord heeft dat hij voor het eerst vader wordt, en wel van een tweeling. Hij beloofd zijn vrienden plechtig een goede vader te zullen worden, maar vraagt hen ook om hem in de gaten te houden zodat hij geen saaie burgerlijke huismus wordt. Er wordt afgesproken dat als Madball wellicht volgend jaar weer in het land is zijn vrienden hem thuis moeten komen ophalen, in de auto laden en bij Madball neerplanten. Mocht hij ter zijner tijd moeten werken, druk zijn met de baby´s of een ander slap excuus hebben dan mogen zijn vrienden dat negeren en hem met geweld in de auto slepen en meenemen naar Madball. Dat is de New York Hardcore spirit!