Zoals afgelopen dinsdag aangekondigd in De Wereld Draait Door speelde The Tellers op donderdag 16 december in Rotown. Mede oprichter Ben Bailleux-Beynon is nog steeds het middelpunt, maar verder is alles anders. Met een volledig nieuwe bezetting, inclusief een madam, en wat jaartjes ouder brachten de vijf Walen hun zeer brits klinkende liedjes in een goed gevuld Rotown.

 Charles Blistin en Ben Bailleux-Beynon begonnen The Tellers in 2005 als duo. Een jaar later werd debuut EP More uitgebracht met daarop het zeer catchy nummer ‘Second category’, door Canon gebruikt voor een Europese commercial. Na de zeer succesvolle EP bracht The Tellers, inmiddels uitgegroeid tot band, in augustus 2007 debuut plaat Hands Full Of Ink uit. Het succes vergde zijn tol en na een intensieve Europese tour in 2009 stapten bassist François Gustin en drummer Kenley Dratwa uit de band. Niet veel later volgde Charles Blistin ook. Bailleux-Beynon ging door en vormde een geheel nieuwe band om zich heen waarmee hij ´Close The Evil Eye´ opnam met producer Gordon Raphael, de producer van de eerste twee platen van The Strokes.

Met ´Friends of mine´ hakt de band er om 22:00 uur meteen lekker in. Het rockt meteen goed en de band heeft er duidelijk zin in. Een nieuwe band bezetting dus ook een nieuw geluid, zou je wellicht denken. Maar dat valt nogal mee. Toch zorgt het feit dat Ben inmiddels een mid-twintiger is er wel voor dat het naïeve dromerige van de beginperiode er nu toch wel af is. Het is allemaal net iets steviger maar de invloeden van The Libertines, Violent Femmes en Baby Shambles klinken nog altijd door. Waar de akoestische gitaar altijd de basis was voor de liedjes is dat nu anders. Doordat sommige nummers behoorlijk leunen op een drumrif of basloopje grooved het een stuk meer en is het afwisselender. Ook de nieuwste aanwinst Aurélie Müller, pas sinds juli dit jaar bij de band, draagt hieraan bij. Zij zorgt ervoor dat het volle geluid op de cd ook live benaderd wordt. De band zet de basis van drums, gitaar en bas neer en zij vult dat aan met extra gitaar, vibrafoon, toetsen, een schudei etcetera, maar ook achtergrond zang.

Ondanks de prima opkomst en het enthousiaste applaus weet de band het Rotown publiek net niet helemaal voor zich te winnen. Er wordt tussendoor veel gekletst wat bij de intiemere momenten even hinderlijk lijkt te worden. Dan rockt de band er echter alweer lekker overheen. The Tellers zijn gegroeid en verzorgen een prima optreden. Ze spelen een leuke mix van veel nieuw materiaal aangevuld met ouder materiaal en singels zoals ‘Hugo’, ‘ More’ en natuurlijk ‘Second category’. Na exact een uur wordt er met een hele leuke bandversie van de Wham klassieker ‘ Last Christmas’ afgesloten.