Het vernieuwde Lantaren/Venster op Rotterdam Zuid mag trots zijn op haar prachtige locatie. Voor de muziekliefhebber is de concertzaal een genot voor het oor. In een intieme setting werd het massaal toegestroomde publiek getrakteerd op drie verschillende, doch sfeervolle optredens.

Sir Ian
Rotterdam

Je zal er maar staan, alleen met je gitaar, tegenover het massaal toegestroomde publiek, dat waarschijnlijk speciaal komt voor de grote Belgische act DAAU. Sir Ian, het nieuwe project van Bart Hoevenaars (Mono), weet het publiek echter ter boeien vanaf de eerste klanken. Zijn grote kracht zit in de wat kleinere en ingetogen liedjes, waar zijn warme en soms rauwe stem het beste tot zijn recht komt. Bij de wat hardere nummers neigt zijn stem soms wat schel te worden en verliest het aan warmte.

Bijzonder is ook zijn gitaarspel, waar hij met verrassende wendingen en ritmes het publiek regelmatig op het verkeerde been weet te zetten en de aandacht tot het laatste nummer weet vast te houden.

Tijdens zijn laatste nummer wordt hij begeleid door twee cellisten, waaronder Simon Lenski van DAAU. Een prachtig nummer waarin zijn warme stem lijkt te versmelten met de cello's. De sfeer van de avond is gezet door deze kleine grote muzikant!


Isbells
Leuven, België

Een muzikaal circus met een hoog aaibaarheidsgehalte en dito liedjes. Dit is wellicht de beste manier om Isbells in woorden te vangen.

Het optreden lang spat het plezier van het podium. Tijdens het spelen worden er lieflijke blikken naar elkaar geworpen en ook het publiek wordt tussen de nummers door geregeld bedankt en aangesproken. 'Stond de gitaar niet de hard?', waarna lachend de geluidsman werd aangesproken om vervolgens de aandacht te richten op mij: 'wat bent u toch allemaal aan het opschrijven?'.

Isbells weet naast haar charmante vertoning het publiek ook te verrassen met de steeds wisselende instrumenten. Naast diverse gitaren en een keyboard werden ook wat minder voor de hand liggende instrumenten bespeeld als de tuba, lapsteel, djembé, belletjes, rasp, tambourijn en ukulele.

Groot applaus kreeg Isbells voor het onversterkte nummer, dat op de rand van het podium werd gespeeld. Zangeres Naima voelt zich duidelijk meer op haar gemak achter al haar instrumenten dan op de rand van het podium. Bij voorkeur was ze achter een van de andere muzikanten weggekropen, hier kreeg ze echter de kans niet voor. Geveinsde verlegenheid of niet, al pulkend aan haar wollen jurk, vooral niet de zaal inkijkend, wist ze met haar bijzondere stem dit nummer tot het hoogtepunt van de set te zingen.


DAAU
Antwerpen, België

Met een niet alledaagse combinatie van instrumenten, klarinet (Han Stubbe), accordeon (Roel van Camp), cello (Simon Lenski) en contrabas (Hannes d'Hoine) sluiten de vier mannen van DAAU de avond af. Al snel is duidelijk dat er in totaal zes nummers zullen worden gespeeld. En voor de duidelijkheid: voor wie goed heeft meegeteld betekent dat, dat ze het vijftiende tot en met het twintigste nummer van de avond zullen spelen. Cellist Simon Lenski heeft er duidelijk zin in en heeft geregeld de lachers op zijn hand.

Direct bij het openingsnummer, 'Matter of Time', dat afkomstig is van de nieuwste cd 'The Shepherd's Dream', pakken donkere en dreigende wolken zich samen. Even later later gaat een inmiddels getergde cello afwisselend het duel aan met de klarinet, accordeon en contrabas.

Dit levert naast briljante, warme en intense klanken ook prachtige beelden op. Lenski lijkt bijna in zijn cello te kruipen en speelt de haren van zijn strijktok. Op het hoogtepunt ontstaat een grote stofwolk, afkomstig van de hars op de strijktok.

Een duister sprookje met een goede afloop, dat is het visitekaartje dat deze vier sympathieke Belgen achterlaten. Het publiek trakteert de heren op een staande ovatie. Om het bekende 'nog een liedje' durven we niet meer te vragen. Zes nummers is zes nummers, dat was van te voren al duidelijk...