De basement van club WATT was nog lang niet vol terwijl Tenement Kids hun eerste nummers inzetten. Ten onrechte, want het klonk erg lekker wat ze lieten horen. Vooral het nummer ‘Stranded’ sprong er uit. De band had wel door dat het publiek niet voor hen kwam:“Hebben jullie zin in the Street Dogs?, wij ook!” Nog een paar nummers knalden de zaal in en het zat er weer op voor de bescheiden jongens van Tenement Kids.
Iets minder bescheiden was het bandje dat ze opvolgde, Civet. Een ongewone verschijning in de punkwereld. Vier vrouwen, nou ja, meer meisjes. De zangeres had wel iets weg van de zanger van Tokio Hotel, verder een ladder in de netpanty voor de punkheid en uggs voor de fashion? Begeleid door ‘These Boots Are Made For Walking’ kwamen ze op en niet veel later werd er een bak herrie de zaal ingesmeten waar iedereen even van stond te kijken. Ze probeerden zo rauw mogelijk te zingen maar werden voornamelijk overstemd door hun muziek. Zodra ze echter van hun rauwe stemmen afstapten en het melodieus probeerden ging het mis, hier blinken ze toch echt niet in uit. Het voordeel van meisjespunk: geen liedjes over bier maar over Gin & Tonic.
Gelukkig begon dan om half elf de band waar het publiek duidelijk voor was gekomen, Street Dogs. Zeer sterke opening met ‘Not Without A Purpose’. Het geluid stond nog niet helemaal goed afgesteld maar de sfeer was er niet minder om en de eerste (kleine) pits met een man of zes werden ingezet. Vooraan ging het publiek lekker los en de mensen die achterin nog een beetje met elkaar stonden te kletsen werden wakker geschud door frontman Mike McColgan, ex zanger van Dropkick Murphy´s, die even door het publiek liep om ze persoonlijk aan te spreken.
Ze speelden een uitstekende set, met voldoende afwisseling tussen het rustige maar mooie ‘Final Transmission’ tot het wat hardere ‘Tobe’s Got A Drinking Problem’ wat omgedoopt werd tot: ‘Tobe And Johnny’ve Got A Drinking Problem’. Oude maar ook twee nieuwe nummers werden gespeeld welke erg in de smaak vielen. Het was inmiddels een redelijk chaotische bende geworden zoals je mag verwachten bij een punkshow. Tijdens het optreden mochten mensen, die daar zin in hadden, even een microfoon pakken en een stukje meezingen of het podium op komen.
Uiteindelijk is het een zeer geslaagde avond geworden. De opkomst had nog wel wat hoger gekund maar het feest was er niet minder om. Nu is het uitkijken naar een volgende keer.