Taylor McFerrin, een veelzijdig fenomeen in Rotown

Muziek vers bereid voor je neus

Tekst en foto's: Jasper de Jong ,

Vanavond mocht Rotown Taylor Mcferrin ontvangen voor zijn laatste show in Europa. Nu zul je denken....Mcferrin...die naam heb ik eerder gehoord... en dat zou ongetwijfeld kunnen, want hij heeft een hele beroemde vader met een nog veel beroemder liedje. Als ik schrijf, don’t worry, be .... dan weet je de rest wel in te vullen. Inderdaad het is de zoon van Bobby Mcferrin, de meester van de jazzy a capellas. Genoeg over vaderlief, want Taylor doet het prima zonder de bekendheid van zijn vader.

Muziek vers bereid voor je neus

De avond werd afgetrapt door de Rotterdamse formatie PanAfrikanz, bestaande uit twee mc’s , dj/zanger, percussionist en een pianist.

Door de niet al te hoge opkomst vanavond, hadden ze moeite om de boel op gang te trekken met hun jazzy hiphop sound. Ze deden erg hun best om het publiek aan het klappen en meezingen te krijgen, maar het publiek werd maar niet warm en leken een zwaar weekend achter de rug te hebben.

Puur naar hun performance en muziek kijkend, was het een lekker groovend en jazzy geheel, compleet gemaakt met live percussie en electrische piano. Daarbij had de man achter de draaiknoppen een soulvolle stem, die op het nummer Brand New Day liet horen wat hij zingend in zijn mars had. Al met al een lekkere soulswingende mix, overgoten met strakke raps. Er valt nog wat te veroveren voor deze band.

Na een korte pauze was Taylor Mcferrin daar en spoedde het publiek zich dichter naar het podium. Taylor liet gelijk horen wat zijn specialiteit is.... de beatbox. Hij tovert de meest ingewikkelde beats uit zijn keel en in dat opzicht is er zeker een vergelijking met zijn vader te trekken, want die kan ook toveren met zijn stem.

Mcferrin doet alles hartstikke solo; strakke beatboxing, raps, zang, percussie komen uit zijn mond en lekkere groovende ritmes uit zijn Fender Rhodes. Zijn Ibook staat opengeklapt voor de nodige muzikale ondersteuning.
Door zijn eigen beatbox live op te nemen in zijn Ibook en deze te loopen en er andere geluiden overheen te leggen, krijg je de indruk dat er stiekem een band achter de schermen mee staat te spelen.

De muziek die hij maakt is zeer uniek, divers en hij bereidt zijn muziek recht voor je neus. Zijn stijl zweeft ergens tussen laidback jazz, hiphop, breakbeat, r’n' b en brazil en is niet in een hokje te plaatsen

Doordat het optreden grotendeels instrumentaal is, lijkt het publiek niet echt geboeid door de muziek. Het publiek geniet vooral van de wat opzwependere samba ritmes en zijn beatboxsolo’s en laten op die momenten ook van zich horen.

Na een klein uur is het over met de pret, omdat Mcferrin simpelweg niet meer eigen muziek voorhanden heeft. Tot nu toe heeft hij één EP uitgebracht, genaamd ‘Broken Vibes’. Omdat het zijn laatste optreden in Europa is, heeft hij nog een lekker uitgerekt samba nummer als uitsmijter en dan is het toch echt afgelopen. Van deze getalenteerde en veelzijdige New Yorker gaan we ongetwijfeld meer horen.