Rotown is volledig uitverkocht voor de releaseparty van Elmwood, het debuutalbum van Drive Like Maria. Niet zo vreemd, want de Belgisch/Nederlandse formatie geniet grote populariteit. Niet alleen in hun thuislanden, maar ook aan de andere kant van de grote plas. Een recent optreden in De Wereld Draait Door heeft hun carrière nog meer in een stroomversnelling gebracht.
Op de posters ter promotie van deze albumrelease staan Bjorn, Nitzan en Robin afgebeeld met helmen op. Wanneer dit trio opkomt dragen ze diezelfde helmen. Bij het eerste, instrumentale, nummer blijven ze nog even anoniem door deze veilige hoofddeksels op te houden. Aangezien het best warm kan worden met zo’n ding op je kop, zeker met het energieke spel van deze band, gaan de helmen na de intro af.
Drive Like Maria brengt stonerrock die te vergelijken is met Queens Of The Stone Age en Foo Fighters. Toch staat deze internationale formatie op zichzelf. Opvallend is dat drummer Bjorn tevens de leadzanger van deze band is, iets wat je niet veel tegenkomt. Na de helmen gaat bij gitariste Nitzan, de enige vrouw van Drive Like Maria, ook haar leren jack uit. Ze gaat dan ook behoorlijk tekeer op haar instrument.
Tijdens een gitaarsolo in het derde nummer van de avond klapt het publiek enthousiast mee op het ritme. Drive Like Maria maakt er een echte rockshow van. Er volgt een rustigere song, echter voorzien van een scherpe rand. Tijdens dit nummer betreedt een vierde muzikant het podium en neemt de drums over van Bjorn. De zanger staat nu vooraan op het podium en legt zich volledig toe op de zangpartijen. Helemaal losgaan op de drums én zingen is topsport en het verlaten van zijn kit is dan ook een verstandige keuze. Niet dat Bjorn het nu rustiger aan doet, aan het einde van het nummer zit hij zelfs op de knieën doordat hij volledig opgaat in de muziek.
De drummer blijft zitten en bij navraag blijkt deze Rotterdammer, genaamd Guido, de nieuwe vaste waarde te zijn geworden in deze band. Zo is dit trio een kwartet geworden. Guido is overigens ook de reden om dit feestje in Rotown te vieren. En een feest is het, compleet met confetti en serpentines.
Zanger Bjorn beperkt zich, na afscheid te hebben genomen van de drums, niet alleen tot zingen. Hij heeft een gitaar om zijn nek gehangen en bespeelt ook dit instrument vol overgave. Tussendoor spreekt Nitzan nog een dankwoord en dankt daarbij zeer professioneel het publiek.
Na drie kwartier is de show voorbij. Uiteraard komt het viertal terug voor een encore waarbij Bjorn aankondigt dat nu het dak eraf gaat. In mijn ogen was dat al gebeurd, maar wat er nog over is van het dak van Rotown wordt er nu ook afgeblazen. Twee nummers bevat de toegift en Drive Like Maria neemt afscheid met een diepe buiging.
Even later is het een drukte van jewelste bij de tafels achterin de zaal. De cd’s gaan massaal over de toonbank, net als de t-shirts. Alle vier de bandleden doen de handel zelf en voorzien alles desgewenst van een handtekening. Mooie herinneringen aan een zeer goede rockshow. De band is zelf ook enorm enthousiast over en trots op deze geweldige avond en idem debuutalbum.