Primitive! Festival gaat los in Watt

“Billy Childish geeft publiek wat het wil”

Tekst: Niels van Beers, Foto's Vincent Hansen ,

Op de avond waarop een invloedrijke zanger overleed vond de eerste dag van het Primitive festival plaats. Een zanger van onschatbare waarde. Een legende. Onvergetelijk voor de 60’s garage. Wally Tax en Lux Interior gingen hem voor. En daarmee valt er alweer een derde icoon af van wie een optreden op Primitive! Festival wenselijk zou zijn geweest.

“Billy Childish geeft publiek wat het wil”

We hebben het hier natuurlijk over Sky “Sunlight” Saxon van de legendarische 60's band The Seeds. In het echte leven beter bekend als Richard Marsh. Hij bracht ons de klassiekers als “Pushin’ Too Hard” en “Can’t Seem To Make You Mine”. Veelgehoorde en graag gedraaide platen op het Primitive! Festival.
De Watt basement blijkt een uitstekende lokatie en doet je heel even vergeten dat er nog zoiets als een Waterfront bestond. In plaats van het tussendoor hangen langs de Maas is er nu de gelegenheid om te roken en bij te kletsen met oude bekenden in de Watt rooktuin.

In de line-up van vanavond valt een stijgende lijn in kwaliteit te bespeuren. Het uit Moskou afkomstige The Cavestompers bracht met weinig overtuiging middelmatige garage en 60’s rock’n’roll. Het bandgeluid laat te wensen over en hun set verloopt niet vlekkeloos. Een cover van ‘Louie Louie’ voegt daar helaas niets aan toe. Jammer, want de potentie is wel degelijk aanwezig bij deze Moskovieten.

Les Bof! Zijn drie Schotten en een charismatische Fransman als zanger. Met een dijk van een geluid zet deze band een uitstekende show neer. Het swingt en rockt de pan uit bij deze Franstalige Schotten. Het publiek gaat los en krijgt een welverdiende toegift. Garagebands van dit kaliber zie je nog maar weinig en Les Bof! passen dan ook perfect binnen het programma van Primitive festival. Een aangenaam welkome verrassing.

Billy Childish is een (nog) levende legende. In welke hoedanigheid hij ook optreedt zie je een gevarieerd publiek aan liefhebbers opduiken. Duidelijk teken dat zijn invloeden in meerdere genres en leeftijden gelden. Het gammele geluid past perfect bij de show. Als zijn gitaar even gestemd moet worden maakt Billy Childish handig gebruik om een aantal a-capella nummers uit zijn eindeloze repertoire te zingen. Nummers die luidkeels worden meegezongen. En op het moment dat je alle hits denkt te hebben gehoord komt meneer Childish met nóg een oude bekende tevoorschijn. Niet gek als je meer dan honderd platen op je naam hebt staan. En dan zijn tekstvellen als geheugensteuntje handig. Billy Childish en the Musicians of the British Empire geven het publiek waar het voor gekomen is: eerlijke, vuige, trashy garage rock. Heerlijk!

In het zweterige achterafzaaltje van Hotel Centraal gaat de afterparty nog door tot in de vroege uurtjes en wordt er gedanst op onder andere plaatjes als “Pushin’ Too Hard”.

Moge Sky 'Sunlight' Saxon van The Seeds rusten in vrede.