In een afgeladen Rotown streden zes muzikanten voor de hoofdprijs. De singer/songwriters die zondag het podium van Rotown bestierden waren: The Weak And The Strong, St. Polaroid, Ntjamrosie, 'Okay, Chris', Frank Goverts en Rikke Korswagen.

Nadat alle acts waren langsgekomen, trok de driekoppige jury zich terug om de winnaar te bepalen. Uit dit beraad kwam de volgende uitslag: 

1e prijs: St. Polaroid
2e prijs: Rikke Korswagen
3e prijs: Ntjamrosie

De Popunie publiekprijs t.w.v. €250,-. werd zondag eveneens gewonnen door: St. Polaroid

De 26-jarige Kameroense Ntjamrosie mocht de spits afbijten. Met haar prachtige verschijning trok ze de volle aandacht van het publiek in de zaal. Leadperformen is dan ook echt haar 'ding' en daarnaast is deze vrouw op muzikaal gebied ontzettend technisch. Haar kracht is om de luisteraars te verrassen en dat deed ze dan ook. Ze nam het publiek mee in de wereld van de jazz, diepe soul en wereldmuziek. Ze nodigde hierbij een Afrikaan uit die een traditioneel instrument bespeelde en haar ondersteunde. De tekst van het Afrikaanse lied dat ze zong, was voor niemand te begrijpen, maar ze zong het zo intens dat ieder woord werd geloofd. Haar stijl is moeilijk te omschrijven, maar dit werkt zeker niet in haar nadeel.

Frank Goverts betrad als tweede het podium. Lastig natuurlijk als je bijna dedezelfde naam hebt als die van de overleden Nederlandse modekoning. Maar dit terzijde. Zijn grote inspiratiebronnen Buckley, Yorke en Gallagher zijn in zijn eigengemaakte combinaties ver te zoeken. Hij doet dan ook meer denken aan een voorman van een highschoolbandje. Frank Goverts werkte op mijn zenuwen en ik dwaalde af.

Aangenaam verrast en verblijd werd ik door OKay, Chris. Deze 20-jarige Natalia Koronowska trok direct de aandacht.

Ze heeft een prachtige popstem die ze op technisch vlak helemaal onder controle heeft. Live is ze niet anders dan op band en haar teksten zijn geestig en lief. Volwassen met een puberaal randje. Ze speelt met woorden en dat triggert! Voor mij was zij een goede tweede geweest.

'The weak and the strong' is een soloproject dat geïnspireerd is op het werk van Michael Gira (Swans, Angels of light, Young God Records). De muziek is wat eenvoudig en een poging tot een experimentele frase was er soms. Verrassend, maar toch bleef het wat aan de oppervlakte. Ook miste ik de interactie met het publiek. Hoewel er van alles uit de kast werd gehaald, werd het niet het hoogtepunt van de avond. Helaas bleef het bij mij bij 'The weak'..

Rikke Korswagen daarentegen was voor mij de absolute winnaar van de avond. Hij maakte gebruik van veel verschillende instrumenten, dat ieder nummer zijn eigen geluid gaf. Ook zijn teksten zijn zeer interessant. Dat Rikke risico's durfde te nemen, bewees hij door zijn laatste song al liggend met gitaar te performen. Hij vertelde dat hij het nummer ook zo gerepeteerd heeft. Geestig en dus ook muzikaal goed. Een mooie combinatie voor een singer/songwriter.

En tot slot de winnaar van de Grote Prijs van Zuid-Holland: St Polaroid, tevens winnaar van de Popunie Publieksprijs. Dit is een Soloproject van de 24-jarige Eric-Jan Vriend uit Rotterdam. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me zorgen maakte over mijn smaak en de bijbehorende kennis die ik heb opgedaan. Ik was niet zo enthousiast. Want hoewel hij een echte performance gaf en de teksten 'okee' in elkaar zaten, miste ik iets. De luisterliedjes van Eric-Jan Vriend hoor ik dan ook liever thuis dan live on stage. 

Al met al een verrassende avond, waarin de muziek niet voorspelbaar was, evenals de winnaars. En dat lijkt me alleen maar een positief gegeven; dat over smaak altijd valt te twisten.