Een stuk later dan verwacht bijt supportact Adept het spits af in een flink vol Waterfront. De electronoise knalt loeihard de zaal in, waarbij de lage basstonen tot ver achterin de zaal de kreukels uit je shirt dreunen. De hypnotiserende beats en zwaar vervormde zang klinken als de soundtrack bij een heftige lange nacht doorhalen. Maar zo aan het begin van de avond slaat de band de plank toch een beetje mis. Na een klein half uur houdt de band het dan ook voor gezien. Voicst trapt niet lang daarna af met “High as an Amsterdam tourist”, ook de opener van hun laatste album. Op cd een spetterende opener, live lijkt de band nog wat onwennig met het nieuwe materiaal. Dit geldt ook voor de twee nieuwe songs die daarna volgen. Op cd spetteren ze wel, maar live wil de vlam maar niet echt ontwaken. Misschien komt het doordat de nieuwe songs zo vol vernuftigheden zitten, dat de band eigenlijk geen kans heeft om zich wat losser op te stellen op het podium. Maar waarschijnlijk moeten de nieuwe songs gewoon nog een beetje groeien op het podium. Gelukkig introduceert de band op dat moment haar drie blazers, en wordt het vuurtje langzaamaan ontstoken. Een absolute aanwinst voor het Voicst geluid, die blazers! En dat de drie leden van de blazerssectie daarnaast ook nog eens een erg prettige verschijning zijn helpt zeker mee. ”Feel like a rocket” en ook het voormalige hitje “Dazzled kids” worden door de blazers vol enthousiasme ingevuld. Dit heeft direct zijn uitwerking op het publiek. Ook zanger Tjeerd krijgt er zichtbaar steeds meer lol in, en maakt veel contact met het publiek. “Bedankt, mensen uit Rotterdam!” klinkt het vaak tussen de liedjes door. En drummer Joppe staat sowieso al lekker centraal opgesteld zo vooraan het podium, maar in “Dazzled kids” eist hij ook nog even de hoofdrol op. Joppe’s inventieve drumpartijen drukken niet voor niets een hele belangrijke stempel op het Voicst geluid. De visuals van de band komen vervolgens pas écht goed tot hun recht bij de oude publieksfavoriet “Porn”. Hierna is het voor Voicst definitief een gewonnen wedstrijd. Tjeerd krijgt het grootste deel van het publiek zelfs zo gek om te gaan zitten tijdens zijn intieme liedje “Two devils”. “Alleen Hellendoorn deed het beter dan jullie, Rotterdam!” laat hij het publiek nog weten. Ook oude bekende “Shut up and dance” krijgt in zijn uitgesponnen versie veel handen op elkaar. En huidige single “Everyday I work on the road” blijkt live nu al een van de publieksfavorieten, zeker nu de blazers live hun bijdrage leveren. In de toegift worden “Whatever you want from life” (nog zo’n publieksfavoriet) en “Feelings explode” nog over het publiek uitgestrooid. Hierna neemt de band na veel woorden van dank afscheid met een collectieve buiging naar het publiek. Ze hebben duidelijk zelf ook een puike avond gehad. Na afloop is de conclusie helder: Voicst is helemaal terug, en zal in deze bezetting komende zomer heel wat zieltjes winnen tijdens de festivals.