Rotown heeft de eer de eerste officiële Nederlandse gastheer te zijn voor het Brusselse Montevideo. Vorige maand speelden ze weliswaar op Eurosonic en in Club 3VOOR12, maar zaterdag waren ze voor het eerst hoofdact te zien. Helaas doen de Belgen niets aan zelfpromotie. Er zijn geen cd´s te koop bij het optreden, noch in welke platenzaak dan ook in Rotterdam. Dat is misschien de reden waarom Rotown maar halfvol is. En dat is jammer want Montevideo verdient beter. De Engels sprekende Franstalige zanger Jean Waterlot doet er tijdens het uur durende optreden wel alles aan om de zaal, of beter gezegd, de meisjes aan zijn voeten te krijgen. Schoorvoetend komen er een paar naar voren als hij met zijn Franse accent smeekt “I need you to dance for me and get closer.” Het viertal mengt dance/clubbeats met heftige rock en ska akkoorden en brengt dit op zeer energieke wijze. Ook de new wave sound uit de jaren tachtig ontbreekt niet en dat geeft de muziek een prettige donkere kant. Als Jean Waterlot op zijn keyboard zo’n geluid tevoorschijn tovert, mijmert hij: “we love that retro stuff”. Montevideo begon in 2002 met het maken van ska muziek, maar al snel hadden ze de uithoeken van die stijl ontdekt. Vorig jaar debuteerden ze met hun titelloze debuutplaat. De invloeden van landgenoten Soulwax zijn duidelijk te horen. Verder zijn ze door The Pixies en Sonic Youth beïnvloed al is daar in hun songs niet iets van te merken. De Belgen geven zich helemaal over aan de muziek, maar het is moeilijk rocken met een wat afwachtend publiek. Aan de zwaar groovende baspartijen van Julien Galoy, en zeer strakke drumpartijen van Pierre Waterlot (broer van Jean) ligt het zeker niet. Omdat de meisjes niet echt willen, en alleen een paar heren naar voren kruipen om te dansen, blijft Jean Waterlot vragen om meer zweet en enthousiasme. “I want the girls to come closer. Dance for me”. De sympathieke Belgen werken hard en onverstoorbaar groovend door om hun deel van de avond voor elkaar te hebben. De cover London Calling van The Clash in een swingende Montevideo versie is daar een voorbeeld aan, evenals Boys from Brazil en de toegift Sluggish Lovers, dat tevens single is in België. Montevideo zou heel goed tot zijn recht kunnen komen in een overvolle zwetende Lowlands zaal. Maar misschien moeten ze zich dan eerst wat beter gaan verkopen aan deze kant van de taalgrens.