Johan in Rotown deel 1; de middag

Volgens verwachting: gedegen en ingetogen

Menno van den Broeke, ,

Na de clubtour van vorig jaar die in het teken stond van de release van THNX JHN, verblijdt Johan Rotterdam met een dubbelconcert in Rotown. Een hele eer, die uitdrukkelijk terug wordt bewezen met een uitverkochte zaal. Lees hier het eerste verslag door Menno van den Broeke met de foto's van Loes Luijendijk.

Volgens verwachting: gedegen en ingetogen

Twee jaar geleden was uw recensent er ook al eens bij in Rotown. Toen nog meegesleurd door een vriendin en volledig bleu op Johan gebied, maar inmiddels is het één en ander veranderd. De case van THNX JHN staat op een respectabele plaats in het cd-rek en het schijfje zelf heeft de auto al een tijd niet verlaten. Toegegeven, een Johan kenner mag ik mijzelf niet noemen, maar het vocht achter de oren is duidelijk verdwenen. U kent Johan niet? Ga u, als muziekminnend Hollander, schamen! Neerlands meest vooraanstaande producent van pakkende popsongs mag in een beetje muziekcollectie niet ontbreken. Zeker de in de media inmiddels grijs gedraaide single She's Got A Way With Men moet op z'n minst een belletje doen rinkelen. Een muzikale verwantschap met een band als REM valt niet te ontkennen. Hoewel vergelijkingen altijd beperkend zijn en geen volledig recht doen aan het geluid en de sfeer die werkelijk worden gecreëerd, moge de idee duidelijk zijn. Na het openen van de deuren loopt de zaal geleidelijk vol. Johan gaat al een tijd mee en datzelfde kan gezegd worden van hun aanhang. Ik ben niet goed in het schatten van iemands leeftijd, maar het gemiddelde lijkt toch zeker boven de dertig te liggen. In mijn herinnering waren er bij het vorige concert dat ik heb meegemaakt meer jeugdigen aanwezig. Maar wat doet leeftijd er eigenlijk toe. Weinig denk ik. De sfeer en muziek voorafgaand aan het optreden sluiten in ieder geval goed aan bij mijn beschrijving van het publiek: lichtverteerbare liedjes op een bedje van ervaring. Het eerste nummer van de middag is tevens het eerste nummer van THNX JHN en kan bogen op een enthousiast onthaal van het publiek. Naar mijn mening klinkt het geheel nog wat schel. Ook de muziektechnicus lijkt dit te zijn opgevallen want tijdens de eerste vier, vijf nummers loopt hij geregeld even de zaal in om de instellingen aan een gehoortestje te onderwerpen. Het publiek lijkt hier in ieder geval geen last van te hebben. Na verloop van tijd valt het mij ook niet meer op. Nummers van zowel Johan, Pergola als THNX JHN passeren de revue. Waarbij de nadruk naar mijn gevoel, en mijn omstanders bevestigen dat gevoel, toch meer ligt op het nieuwe werk. Jacco de Greeuw en de zijnen brengen nummer na nummer op een gedegen en ingetogen wijze ten gehore. Hoofden knikken, voeten tikken, maar echt uitbundig wordt het niet. De interactie met het publiek is miniem, wat de band zelf bevestigt met de opmerking dat ze 'niet zo spraakzaam zijn'. Na het inzetten van Oceans denk ik echter een lichte wending waar te nemen. In mijn nabijheid gaan zelfs enkele voetjes voorzichtig van de vloer, maar dat leidt niet tot navolging bij omstanders. Hoewel de waardering van het publiek tot en met de toegift duidelijk merkbaar is, blijft echt vuurwerk uit. Een stevig applaus en een enkel, uit waardering gebracht, fluitsignaal begeleiden Jacco, Maarten, Diets en Jeroen van het podium. En dan zit de middagsessie erop. Geen uitbundig feest, geen verrassingen, maar mijn middag is geslaagd. Ik heb gekregen wat ik van Johan verwacht: mooie, op een gedegen wijze gebrachte liedjes. Laten we ook niet vergeten dat de band nog een avondsessie op het programma heeft staan. Geen licht op te vatten aangelegenheid en een reden om het de eerste sessie wat rustiger aan te doen. Wellicht brengt de avond wel de ontlading die een dubbelconcert, maar ook Johan, verdient.