Primitive’s laatste dag: een flauwe punk grap

De andere kant van beat muziek belicht

Elfie Tromp, ,

Het Primitive Festival in WaterFront begon zó veelbelovend, zó stijlvol, om te eindigen in een weinig inspirerende slot avond met talentloze bands. Het is bekend dat de beat generatie ook de eerste impuls aan punkmuziek gaf, en dat werd de laatste avond van Primitive (over)belicht.

De andere kant van beat muziek belicht

De drie timide jongens van Thee Fine Lines (zie de verwijzing naar hun grote inspiratie Billy Childish) begonnen met hun weinig fantasievolle, dertien-in-een-dozijn beat liedjes. De drummer moet wel opgemerkt worden, die de middelmatige zang en de standaard riffs begeleidde met mooie, ronde roffels. De regel ook al draag je een Buddy Holly bril, dat maakt je nog geen artiest, was bij hun dan ook van toepassing. De Nederlandse toevoeging van deze avond waren The Beavers. Ze begonnen met een lange instrumentale intro, die nog enigzins hoop opwekte bij het publiek. Helaas bleek de rest van het concert structuurloze herrie te zijn, die overschreeuwt werd door de meest gevoelloze brulzang die ik ooit gehoord heb. De goede indruk die de Rotterdamse band The Madd de eerste avond had achtergelaten, hebben ze effectief weten te vermorzelen. De Amerikaanse band Len Price 3 kon de sfeer ook niet meer opkrikken: inmiddels was een groot deel van het publiek naar buiten gevlucht om met sangria aan de waterkant te zitten. Het was dan ook nog vrij warm heel de avond. Een goede troost toch? En toen was het tijd voor The Go-Nuts. Aangezien hun act met voedselkanonnen bekend was voor het aanvang van het concert, was het aanzienlijk druk achterin de zaal. Slim van deze band om een act te hebben die alle aandacht trekt. Dan let vast niemand meer op onze muziek, moeten ze gedacht hebben. Maar helaas, liedjes als Let’s Bring Cheese To China en Donut Princess werden lijdzaam ontvangen. Gelukkig voor de band waren er inmiddels al heel wat mensen dronken door de sangria en konden ze het concert op een ander niveau beleven. Er werd zelfs een ouderwetse crowdsurf uitgevoerd. En ja, waar de band op mikte, lukte. Het publiek begon met een voedselgevecht en niemand lette meer op de muziek. Een aanfluiting naar de programmeur voor deze laatste avond: waren er écht geen betere bands met punk invloeden? En The Go-Nuts, die moeten toch gewoon op het jaarlijkse motorcross festival spelen? Gelukkig werd er nog wel wat uurtjes doorgefeest in het café met sixties deejays…