Zet Michel de Hey een recorder voor z’n neus, vraag of ie wat wil vertellen over elektronische muziek en hij lult zo de 90 minuten vol. Met aanstekelijk enthousiasme praat hij over de muziek waar hij aan verkocht is. In dit exclusieve interview verteld deze Rotterdamse technoheld over de legendarische Future avonden en zijn nieuwe mixalbum: ‘Recorded in Rotterdam’. Hoe belangrijk was de Future voor de Rotterdamse dancescene? ‘Rotterdam had op dat moment nog niet echt een toffe avond. Ik boekte op die vrijdag dj’s die nooit in Rotterdam te zien waren. Bijvoorbeeld: Billy Nasty, Richie Hawtin, Carl Cox en Mr C. Maar ook jong Rotterdams talent zoals Benny Rodrigues en Jay Samuel. De sound was underground maar toch wel zo dat er een goede sfeer en mix was van jongens en meisjes. Op een gegeven moment kregen we ook concurrentie. Er werden steeds meer feestjes gegeven. Dat maakte ons ook scherper, het was goed voor die tijd.’ Kan je de Future de eerste Rotterdamse technoavond noemen? ‘De donderdag in Nighttown was ook techno. De Future was wel de eerste avond die losgeprogrammeerd werd in de Basement met een bepaalde sound en identiteit. Ik durf niet te zeggen dat het de eerste techno-avond was. Maar ik denk wel dat het veel mensen heeft geïnspireerd. De jongens die nu feestjes geven, vertellen me dat ze vroeger naar de Future kwamen en dat ze dat ook wilden doen. Bijvoorbeeld Joachim, die heeft dat ook een paar keer gezegd, dat vind ik tof om te horen. Nu is het de tijd voor anderen. Het heeft voor mij geen nut om het weer te doen. Anders herhaal ik mijzelf. Het is heel moeilijk om nu wekelijks een bepaalde sound te creëren met een bepaalde dj en dat continu vol te houden. Vroeger was dat heel normaal. Dimitri had de donderdag in de Roxy, ik de vrijdag in Nighttown en Marcello de zondag in de It. Dat waren vaste gegevens. Als je nu vraagt welke vaste avonden er zijn… Ik weet het niet.’ Op Recorded in Rotterdam staan alleen tracks van Nederlandse producers. Waarom heb je hiervoor gekozen? ‘Ik denk dat het goed is om daar de focus op te leggen omdat hier zoveel talent is. Er wordt veel goede muziek in Nederland gemaakt. Vaak ligt de nadruk op trance. In het buitenland staat Nederland nog steeds bekend om de trance. Ik wil laten zien wat Nederland te bieden heeft.’ Dus je wilt laten zien dat Nederland meer is dan alleen Tiësto, Ferry Corsten en Armin van Buuren? ‘Ja, dat heeft een heel belangrijke rol gespeeld. Zeker in Engeland wordt er over dat soort jongens geschreven. In interviews wordt me vaak gevraagd of ik nu meer draai omdat Tiësto vaker draait. Dat slaat nergens op. Die heeft een totaal andere sound dan ik, we hebben geen raakvlak. En toch wordt dat in het buitenland vaak gevraagd. Ik ben altijd trots geweest op wat er in Nederland gebeurt en zeker op de producers met wie ik samenwerk.’ Wat voor band heb je met de producers? ‘De meeste ken ik persoonlijk. Door de jaren heen leer je veel mensen kennen. Er staan ook veel mensen niet op de cd die ik er wel op gehad zou willen hebben. Nu heb ik er 18 nummers ingeprakt, ik kan er moeilijk 50 in stoppen. Ik wilde er ook onbekende jongens op zetten, zoals Warren Fellow en die gasten van Syncom Data. Dat is gewoon toffe shit.’ Op welke manier zijn de nummers die je gekozen hebt speciaal voor je? ‘Het zijn nummers die ik vaak draai en mooi op de cd vindt passen. Ik wilde de cd wel zo maken dat je ‘m nu kan opzetten en dat ie over 4 maanden nog steeds de moeite waard is omdat het niet hitgevoelig of tijdsgebonden is. Je hebt van die platen die door iedereen gedraaid worden en alle compilatie-cd’s staan. Dat probeerde ik te vermijden.’ Wat is typisch Michel de Hey aan de mix? ‘Het swingt. De nummers zitten funky aan elkaar en er zit een bepaalde lijn in waar ik naartoe wil. Ik wil mensen van alles wat laten proeven. Het is niet alléén minimal of alléén Techno. Bijvoorbeeld het nummer van Alden Tyrell wat italo-retro klinkt. Maar er staat ook een disco-achtig nummer van Dexter op. De kunst is van zoveel mogelijk dingen een goede flow te houden en iets creëren waar mensen een goed gevoel bij krijgen. En dat probeer ik ook op een avond te doen.’ Tot slot een kritische vraag. Heeft de studiomixalbum nog wel bestaansrecht door al de dj-sets die op internet te downloaden zijn? ‘Ik vind van wel. Juist daarom heb ik niet gekozen voor een set zoals op een festival of club en het thema erop gehangen van Nederlandse producers. Af en toe mag een set van me het internet op zoals op 3VOOR12. Maar ik ben daar zuinig mee. Mensen moeten de moeite nemen om naar mijn avond te komen. Dat vind ik belangrijk. Op internet kan je alles terughoren, dat neemt de emotie weg van het moment. Dat moment heb je meegemaakt, moet je koesteren en daarna weer op naar het volgende moment op een andere avond.’