Net als de muzikantendag biedt Making your band een compleet programma gevuld met diverse clinics, een demopanel, discussies, optredens en nog veel meer. Mooi meegenomen: in plaats van een dik uur treinen en een flinke entreeprijs betalen zou al dit leuks plaatsvinden op 5 minuten fietsen van mijn huis en is de entree gratis. Rond één uur treed ik binnen in wat vandaag het walhalla voor bands moet zijin. Aangezien de activiteiten synchroon lopen kan ik niet overal bij zijn. Ik werp een blik op de agenda en besluit een kijkje in de grote zaal te nemen alwaar vijf bands korte sets spelen voor een live panel. De winnende band krijgt coaching en mag het avondprogramma openen. De bands spelen vóór het podium in plaats van erop en de grote zaal staat vol met stoelen. (niet met mensen trouwens..) Nu zijn dit natuurlijk geen optredens in de traditionele zin van het woord maar is het de bedoeling dat je als band wat opsteekt van de feedback die je krijgt van het live panel. Aangezien dit in de praktijk een dialoog tussen panel en bands bleek te zijn vond ik dit als toeschouwer niet erg boeiend, mede door een gebrek aan interactiviteit met het publiek. Misschien ben ik al te lang actief in bands om nieuwe dingen te horen, misschien komt het door het gebrek aan (feedback van) het publiek. Ook vond ik de feedback van het panel af en toe wel erg, ehm, opbouwend. Om een bassist die voorzichtig met zijn hoofd knikt “energiek” te noemen vind ik wel erg gortig. Maar, gelukkig is er meer te doen, dus met een CD van mijn eigen band in mijn tas zet ik koers richting het demopanel dat zich ergens in de backstage van Waterfront verstopt heeft. Ik was wel benieuwd naar een interactieve recensie. Aangezien het niet de minsten zijn waar wij mee aan tafel zitten maken we gelijk even van de gelegenheid gebruik om te netwerken en te spammen met flyers, stickers en promo’s. Na een kwartier staan we weer buiten met een hoofd vol goede tips maar helaas zonder vet platencontract. Next stop: de bio-industrie. Nee, geen varkensflat of loods vol legbatterijkippen, het is tijd om de biografie van mijn band met het fileermes te laten ontleden. Na een grondige analyse van ons vodje krijgen we 2 A4’tjes vol tips mee om onze biografie te perfectioneren. Dit was erg nuttig! Ik spoed mij hierna naar de drumclinic van Juan van Emmerloot, die onder andere als docent aan de Popacademie verbonden is. Juan is niet alleen een geweldige drummer maar ook een uitstekend docent. Ik ben bij talloze drumclinics geweest waar het meestal ging over moeilijke technieken, die je nooit na een clinic bijgewoond te hebben beheerst (eerder na jaren oefening). Of verzandde het in eindeloze “kijk mij eens een geweldige drummer zijn”-egotripperij. Gelukkig gaat het hier anders. De aanwezigen krijgen een praktisch verhaal te horen, geïllustreerd met drums, waar je als drummer zowel in een live- als studiosituatie echt wat aan hebt. Nuttige tips over samenspel, het aanpassen van je kit aan je speelstijl, stemmingen, je sound et cetera. Ik moet de clinic helaas voortijdig verlaten omdat de plicht roept. Ik leen mijn oren maar al te graag even aan de studio alwaar het afmixen van een metalproductie in volle gang is. Een leuke onderbreking. Ik ben nog net op tijd terug in de grote zaal om een stuk bandcoaching met de winnende band van het livepanel mee te pikken. Wederom speelt het gebrek aan interactie met het publiek mij parten en besluit ik me naar het café te verplaatsen waar zo meteen hevig gediscussieerd gaat worden (hoop ik..) Tja, discussie, mooi woord is dat. Jammer genoeg gedraagt het publiek zich hoofdzakelijk als toehoorders in plaats van participanten waardoor de discussie al snel in een maar weinig boeiende dialoog tussen de panelleden vervalt. Ik kan terugkijken op een dag die, vermoedelijk vooral voor jonge, beginnende muzikanten erg interessant had kunnen zijn. KUNNEN ZIJN ja, want ik kan nu niet zeggen dat Waterfront uit zijn voegen barstte van de bezoekers. Dit betekent volgens mij dat er zijn amper jonge, beginnende bands in Rotterdam en omgeving, of alle jonge beginnende bands denken al te weten hoe de vork in de steel zit. Of iedereen lag brak op bed en besloot ’s avonds pas te komen om zijn kater te verzuipen Hoe dan ook, hulde voor dit initiatief van de Popunie, ik hoop van harte dat dit een jaarlijks terugkerend evenement gaat worden. Ik wil alle jonge, beginnende bands op het hart drukken hier volgende keer toch echt bij te zijn want reken maar dat je er een stuk wijzer van wordt! Voor ouwe bokken als ik is de meeste informatie niet zo interessant (ik weet dat allemaal al lang joh..) maar is deze dag, gezien de diverse coryfeeën die aanwezig zijn een uitgelezen kans om flink te netwerken. En daar was het Dizkuzz panel het unaniem over eens: netwerken is onmisbaar wil je met je band ergens komen. De dag werd op het hoofdpodium afgesloten met Overgrown, Urinesane, Deliberate Jeopardization, Phaedra List en Yaya the Cat, die voor een behoorlijk volle zaal tot laat op de avond doorgingen.