The Chalets uit Dublin

Flirterige meezingpop op het tropisch warme podium van Rotown

Annet Brugel en Djorck, ,

Wil je The Chalets in Nederland live beleven, dan moet je nog even geduld hebben. In januari 2006 zijn ze één van de vele bands die in Groningen op Eurosonic staan. Donderdag 27 oktober waren ze voor een éénmalig concert en een familiebezoek in Rotterdam.

Flirterige meezingpop op het tropisch warme podium van Rotown

Stel je bent met twee vrienden op The All Tomorrow’s Parties Festival in de UK, waar je in een bungalow(chalets)park bivakkeert om gedurende twee lange weekenden bandjes te bezoeken. Je feest je in geluksextase tot het onvermijdelijke einde volgt. Wat doe je om te voorkomen dat het fijne festivalgevoel verliest? De jongens Enda, Dylan en Chris namen het heft in eigen hand en begonnen een band. Het bespelen van instrumenten moesten ze nog leren. Toen ze “The Chalets” in gotische letters voor zich zagen, riep het visioenen op van een jaren zestig meidengroep. Het werd hun bandnaam. Chris Judge (bas/gitaar) schreef nummers over het aantrekken en afstoten van beide seksen. Om het vrouwelijke deel van de dialogen niet zelf, met piepstemmen, uit te hoeven voeren, vroeg de band Caoimhe Derwin (Pony) en Paula Cullen (PeePee) om dat deel van het muzikale rollenspel op zich te nemen. Na vier maanden waren The Chalets klaar voor hun eerste optreden. Hun spel wordt vergeleken met B52’s en The Breeders. Zelf knipogen ze het liefst naar Le Tigre en meidengroepen uit de jaren 60. Dit jaar wonnen ze de Meteor Music Award voor beste nieuwkomer. Op 27 oktober trekken The Chalets veel tegendraadse, amusante en eigenzinnige vrouwen naar Rotown. De publieke bijdrage kan qua enthousiasme voor de band niet meer stuk. Enda staat nog even te soundchecken als de overige leden het podium betreden. PeePee en Pony (zangeres/keyboard/xylofoon) zien er tot in de puntjes verzorgd uit, al gaat het daar in de muziek niet om. De vrouwen dragen het onvermijdelijk uit. Door continu aan elkaars kleding te plukken en scheefzittende naadjes te corrigeren kun je er niet omheen; dit zijn vrouwen met een driedubbel X-chromosoom. PeePee leidt op xylofoon Beach Blanket in. Het roept herinnering op aan Europese meidengroepjes uit de jaren negentig, die met samenzang kortstondig de hitlijsten bepaalden. De stemmen van PeePee en Pony combineren moeiteloos ton-sur-ton. Mannenvocalen fungeren als versterkend instrument op de achtergrond. The Chalets’ eerste hit spettert van het podium. Sexy Mistakes, de B-kant van hun eerste single werd in 2004 geadopteerd door de Ierse tak van MTV. Het fungeerde als achtergrondmuziekje van een promotiefilmpje, waarin boerderijdieren hippe kapsels showden. Na één keer horen, is het popnummer al overtuigend mee te zingen. Superconventioneel zingt het vrouwenpubliek met de zangeressen mee, terwijl de mannen de stemmen van Chris en Enda volgen. Maar komen we hiervoor naar Rotown? Ja, want man/vrouwdialogen zijn het handelsmerk van deze band. Ze spelen goed, maar niet uitstekend. Muzikale verrassingen krijgen we niet cadeau. De band oogt vermoeid. De nummers van hun album Check In roepen vakantiebeelden op. Het podium is dankzij het ’s zomerse weer en de laaghangende podiumlampen zo opgewarmd dat de bandleden uit hun synthetische klofjes smelten. De rode baard van drummer Dylan Roche (Dilbot) lijkt blond bij zijn vuurrood aangelopen gezicht. Het laatste nummer, voor de summiere toegift, Love Punch wijkt af van voorgaande nummers. Er zit temperament in. Het knopje HORNY op de synthesizer is gevonden! The Chalets hebben geen diepgang. Ze spelen ter vermaak, wat een nobel streven is. Soms is het alsof Vive La Fête’s Danny Mommens twee Els Pino’s driestemmig uit de tent lokt. Dan zijn The Chalets op z’n leukst. Muzikaal is er niks op The Chalets aan te merken. Dat maakt het optreden wat saai. Tussen de nummers door wordt in oneliners uitgelegd waar de nummers over gaan. Iedere liedjes wordt vergezeld van een eigen danspasje. Gaandeweg zijn er veel maniertjes ingeslopen bij de dames. Of dat tegen hen werkt, weten we niet. Een popband kan het zich permitteren om hetzelfde optreden te geven bij Top Of The Pops als bij Rotown. Of The Chalets hun pop-idolenoverwinningskrans om zich geworpen zullen krijgen, is nog maar afwachten. De liedjes zijn makkelijk mee te neuriën. En de fantastische clips van D.A.D.D.Y., waar Enda onderdeel van uitmaakt, zijn het meervoudig bekijken waard. In januari 2006 kun je The Chalets beleven tijdens Eurosonic in Groningen.