De kleurenfoto's zijn van Ruut Bol en de foto's zonder kleur van Danny Lelieveld. Mandy Struik zat de halve avond in de Basement en schreef het volgende verslag over de DJ's: Een tikkeltje laat aangekomen tref ik de engelse DJ Lee in de Basement aan. Deze oude rot in de scène is al sinds eind jaren 80 bezig met draaien en produceren van drum and bass. Hij is betrokken bij labels als Timeless, Vinyl Distribution en Atlas Recordings Fame. Reden genoeg voor mij om ervan uit te gaan dat deze man de Basement op zijn voegen zou laten schudden. Maar tegen het einde van zijn set moest ik toch concluderen dat hij erg langzaam aan het mixen was. Hij draaide zijn dub getinte platen lang door en er waren zelden twee platen tegelijk te horen. Dit maakte zijn set behoorlijk saai. MC Proskript was de entertainende factor tijdens de set van DJ Lee, hij bracht zijn Rhymes ten gehore en jutte het publiek op. Deze snel gegroeide MC is inmiddels niet meer weg te denken uit de Nederlandse drum and bass-scène, waar hij is gelanceerd op de grote Major league-feesten en sinds dien vele DJ sets heeft gesierd met zijn warme stem en opjuttende shouts, Bo, Bo Bo!Gelukkig maar dat er zowel mensen uit de drum and bass als uit de skate scène aanwezig waren die allemaal in de party sfeer verkeerden. Hierdoor was er een gemoedelijke sfeer te bespeuren. Mensen gingen wel los en het lukte Lee toch om in een van zijn breaks de handjes in de lucht te krijgen. Het geluid was goed in de basement, de bas was prominent aanwezig en dat vind ik altijd erg belangrijk. Aansluitend op het Skate Wk zijn er op de muren skate gerelateerde films geprojecteerd. “Welcome the Elementz resident, Major league!” Gilt Proskript door de Microfoon, “Welcome the Harsh!” En ja hoor, daar hoor ik al de eerste break, waar de eerste volgende rollende plaat uit weerklinkt die de stijl van deze volgende DJ zo typeren. Deze keer zal zijn stel gemixt worden met de party tunes van een van de organisatoren van Bam, genaamd Mieras. Back to back sluiten zij de avond af. Harsh is de man van de ‘ouwe gouwe’ platen. Strak draait hij zijn platen aan elkaar. Zo komt er een remix van Watermelon, een oude plaat die rond 1998 door Ed Rush en Optical uit is gebracht op het Virus label. Ook komt de legendarische The Nine van Bad Company voorbij. Zoals altijd was deze tune na al die jaren dat hij gedraaid word door zo een beetje iedere DJ nog steeds een succes bij het party publiek, de handjes gingen weer de lucht in! Mieras is meer de man van de Neuro, maar hier en daar gooide hij er een amid (Commercial Suicide) tussendoor zodat hij op de booth kon gaan staan en op de Oosters getinte muziek zijn buikdanstalenten kan showen, “Go DJ Mieras!” Hier en daar is tijdens deze back to back set te horen dat de DJ’s kwa stijl verschillen, zowel in het mixen als in de stijl van platen die zij draaien. Maar dat is geen ramp voor de nog overgebleven party meute. Ondertussen is MC Mike Redman, resident van de Redrum squad op de booth geklommen om zijn hip hop MC stijl te verkondigen. Deze man gaat ook al een hele tijd mee in de hip hop en drum and bass scène en dat is te horen. De woorden rollen zonder enige moeite uit zijn mond. Samen met MC Proskript, DJ Mieras en Harsh sluit hij de avond af en druip ik met de overgebleven party gangers richting uitgang, stiekem hopend op nog een Oosterse tune van Amid met een rollende buik van DJ Mieras als visuele prikkeling, maar helaas, aan alles komt een eind.