San Andreas houdt niet van stilzitten. Zeker niet als het om optredens gaat. Zo stak deze band al meermaals het kanaal over om in het Angelsaksische te touren en volgden zij ook de Rijn al eens stroomopwaarts met gigs in onder andere Duitsland en Oostenrijk. Niet slecht dus voor een bandje dat nog maar amper 2 jaar bezig is. Het zou daarom het avondje van San Andreas worden in Waterfront, waar ze werden voorafgegaan door de bands Fifth Column en Cooper. Vooral Fifth Column lijkt goed voorbeeld genomen te hebben aan andere emo-punkbands maar ondanks dat deze jonge gasten technisch goede en krachtige nummers brachten misten ze nog wat dynamiek en overtuigingskracht. Fifth Column werd opgevolgd door Cooper en deze gasten bewezen dat muziek maken ook lol maken is. Cooper was vooral een mengelmoes van elastische gezichten, dito licks en goede stukken samenzang (hulde aan de zingende drummer). Enkele mindere nummers (Midlife Crisis, Grab en Irony) werden goedgemaakt met juweeltjes als The Key, Day by Day en Borders. Hun inmiddels enorme repertoire gaat er voor zorgen dat deze band het nog 100 jaar volhoudt als het moet. Wat het minder lang vol gaat houden (clichébruggetje?) lijkt de stem van zanger Stephan van San Andreas. Was het de monitoring, de halfvolle zaal of een verotte keel die er voor zorgde dat de, toch gerenommeerde, stem van Stepan het lief afweten? In zeker de helft van de songs leek Stephan in een andere toonsoort te zingen en dat was een beetje een tegenvaller op de overigens zeer strakke en vette show. Al vanaf de eerste noot (na het San Andreas introdeuntje) knalde San Andreas met het nummer Set Sail de zaal in met een overtuiging en overgave waar nog heel wat bandjes een voorbeeld aan kunnen nemen. Dit ritme hielden ze de hele set aan en Stephan surfte zelfs nog even bovenop het publiek en schroomde ook niet de zaal in te stappen om daar zijn frustraties uit te schreeuwen. Ook de rest van de band had geen vaste plek op het podium en dit maakte San Andreas in ieder geval een genot om naar te kijken. Als Stephan zijn stem een beetje gaat trainen (les?) en altijd op niveau weet te houden geef ik ze met hun optreden(s) in onder andere VS een redelijke kans dat ook internationaal de emocore-minded wereld nog veel van ze gaat horen.