Als het Amsterdamse Skip the Rush de avond aftrapt rond de klok van negen uur is Nighttown al zo goed als volgelopen. De band laat zien waarom het terecht is geselecteerd voor de komende Noorderslag editie. De stekelige songs, met inventieve ritmewisselingen en ijzersterke zang, doen het in Nighttown uitstekend. Zanger Jaap Warmenhoven toont en passant dat hij beschikt over een van de betere stemmen in het clubcircuit. Met een permanent nerveus trillend ADHD been tuurt hij af en toe de zaal in, en geniet hij van zoveel aandacht. Ook voormalige single Elephant Song komt voorbij in een strakke versie. Bij de lang uitgesponnen afsluiter gaat het even mis, als de zanger de zaal wil verkennen door van het podium te stappen en naar de zijkanten van de zaal te lopen. Zijn microfoonsnoer begeeft het maar gitarist Frank van Roessel weet dit goed op te lossen door hem de zijne aan te bieden. Het kan niet anders of Skip the Rush heeft in Nighttown heel wat zieltjes gewonnen.. En dan op naar Racoon. De band opent hun set met Autumn Tunes, van het tweede album Here We Go Stereo. Gitarist Dennis Huige zie je gewoon stralen bij de aanblik van de volgepakte zaal. Samen met Eric’s Bar is Autumn Tunes overigens het enige liedje van de tweede cd dat die avond voorbij kwam. De band wisselt vooral de liedjes van het eerste en het laatste album met elkaar af. Een terechte keuze als je het mij vraagt, en ook het publiek lijkt het er helemaal mee eens te zijn. Regelmatig kan zanger Bart van der Weide de zang door het publiek laten overnemen, en die kans laat hij natuurlijk niet schieten. Met zichtbaar veel plezier laveert de band tussen de welbekende hits (Feel Like Flying, Happy Family, Love You More) en de betere album tracks. Het knappe van Racoon is, dat zij het perfecte up tempo popliedje kunnen schrijven, maar het publiek ook diep kunnen ontroeren. Vooral bij Blow Your Tears en Blue Days voelde je het kippenvel door de zaal gaan. Zanger Bart weet sommige liedjes live zelfs nog net iets meer mee te geven als op plaat. Met zijn bijzondere stemgeluid en zijn no nonsense performance windt hij het publiek volledig om zijn vingers. Het enige kritiekpuntje van de avond is, dat het geluid niet helemaal optimaal was. Het akoestische gitaargeluid klonk in de rustigere liedjes iets te dof en iets te zacht. Zo kwam bijvoorbeeld de nieuwe single Laugh About It niet zo goed uit de verf als op plaat. Maar dit is slechts een klein kritiekpuntje op een sterk optreden. Racoon is en blijft een van de leukste live bands van Nederland. Het is niet meer dan terecht dat de band nu eindelijk eens de waardering krijgt die zij verdient. Racoon en Skip the Rush tonen weer eens aan dat de betere popmuziek echt niet alleen uit België komt.