Rotterdam Import: Lady Saw, Dizzee Rascal en Killa Kela blinken uit op zondag

En de Black Eyed Peas krijgen de Cruise Terminal voor het eerst helemaal vol

Uithuilen en op nieuw beginnen - zoals bij Dick 'De Wissel' Advocaat - is het nog net niet na de eerste dag van Rotterdam Import, maar een beetje peper in de reet kan het festival wel gebruiken. Gelukkig hebben optredende artiesten en het al dan niet voor nop binnen gestroomde publiek zondag er vanaf een uur of vijf al duidelijk weer zin in. Dizzee Rascal en Lady Saw zijn de toppers van dag twee.

En de Black Eyed Peas krijgen de Cruise Terminal voor het eerst helemaal vol

Blackalicious opent het hoofdpodium met een lekkere zondagmiddag set vol klassiekers. De enige klassieker die ontbreekt is dj Chief Xcel, hij zit thuis in Californië te werken aan de nieuwe Blackalicious plaat die in 2005 moet gaan uitkomen. Het geeft Gift Of Gab de kans er een paar nummers van zijn eigen solo cd tussendoor te gooien. De verbale kracht van deze grote vriendelijke reus blijft innemend. De publieksparticipatie stijgt al tegen half zes tot festivalhoogte, wanneer de handjes voor het eerst massaal de lucht in gaan. 'Don't let money change ya….' In Pakhuis Meesteren is na het de voetbalwedstrijd van gisteren niet meer echt druk geweest.. Theatergroep Made In Da Shade doet een poging om zonder versterking haar moderne bewerking van Goethe's Faust in de holle zaal verstaanbaar te maken. Geholpen door video, hiphop taal, samples en Michael Jackson bloeit er een mooie voorstelling op, die heel goed op haar plek is op dit festival. En het is aan het einde van het stuk voller dan aan het begin, dat is altijd een goed teken. Even later gaan C-Mon & Kypski van start in de Cruise Terminal Club met hun huppelende draaitafelkunsten, voor deze tournee aangevuld met keyboards en gitaar. De songs van het nieuwe album klinken fris en de toevoeging van de live keyboards werkt goed. Af en toe krijg je wel het gevoel van: hoogst interessant gefröbel! Er gebeurt van alles, maar dat hoor je er soms niet van af als je in de zaal staat. De videobeelden helpen zeker, maar je kunt er het beste met je neus bovenop staan. Dan zie je wat voor waanzinnge dingen Kypski uithaalt met een naald en een plak vinyl. Terug naar de bovenhal van de Cruise Terminal, die na de tegenvallende voorverkoop de plaats als hoofdpodium heeft ingenomen van een grote circustent. Waar de tent zou staan, is nu een leegte die maar gedeeltelijk wordt opgevuld door wat eettentjes, zitjes en een eenzame dj. De Dilated Peoples kunnen in de Cruise Terminal wel rekenen op een warme ontvangst, er zijn behoorlijk wat hiphopfans op afgekomen. Met Beat Junkies dj Babu achter de draaitafels knallen mc's Evidence en Rakaa van het podium. Goeie show, prima vibe. En dan, rechtstreeks uit Jamaica: de first lady van de Dancehall: Lady Saw! En een ster, dat is ze. Het goeie is dat ze er geen drukke jurken of tonnen make up voor nodig heeft. Nee, gewoon een witte tanktop, spijkerbroek (met glitters) en een flinke dosis humor en sex appeal. Grappig is ook de manier waarop ze haar begeleidingsband aan een strak regime onderwerpt. Als ze halverwege een track de draad even kwijt raakt stopt ze het nummer abrupt, en als de Lady meer aandacht wil voor haar vocalen, dirigeert ze de band naar een lager volume. De teksten gaan trouwens per nummer dieper richting schaamstreek. Goed voor de betere bobbel in de broek. U wilt enkele songtitels en citaten? 'Striptease', 'I Wanna Fuck You So Much' en 'You make my nookie lips tremble…' Echt geweldig wordt het als ze haar aandacht vestigt op een appetijtelijke jongeman op de eerste rij en hem in drie nummers versiert, de liefde met hem bedrijft en hem weer de laan uitstuurt. De temperatuur in de toch al snikhere Cruise Terminal stijgt tot ongekende hoogten. En hoe goed moet het wel niet zijn om deze vrouw in Jamaica aan het werk te zien. Geheel voldaan dan op zoek naar de Black Eyed Peas. Hé, de zaal is helemaal vol en er staan opeens twintig fotografen voor het podium. Uit alles spreekt: hoofdact! Je zag het al aan de jonge meisjes die het festival vandaag onveilig maken. De Black Eyed Peas zijn heel erg urban en hot en daar zijn (gelukkig) toch best veel mensen op afgekomen. De Peas komen wat langzaam op stoom, maar tegen de tijd dat hun hitje Weekends langs komt zit de bounce er goed in. Jammer is alleen dat de drie mc's en één barbiepop heel erg hun best doen om zichzelf te overschreeuwen: WIJ ZIJN HEEL ERG HIP HOP! Het levert een wat simpele en op den duur vervelende show op in de toch al niet bijster gezellige hal. Nee, dan is het beneden in de Cruise Terminal Club een stuk leuker. De mc van het Engelse Spitkingdom Soundsystem warmt de meute op met veel misbaar. Wat gaat hier gebeuren, denkt iedereen? Het antwoord komt als een broodmagere kale gast rechtstreeks vanuit Trainspotting in een leren jackie het podium opstormt. Hij is Killa Kela en hij is, zeg maar, de Engelse Rahzel: Beat boxer extra ordinaire. Kela's rappe tong zuigt het publiek richting podium en we krijgen een pot geweldige mondkunst te zien en horen. De halftempo en dubbeltempo beats komen uit zijn keel, nek en neus. En je denkt alleen maar: hoe houdt die gast dit drie kwartier vol? Als de Black Eyed Peas de hoofdact voor de massa zijn, dan is Dizzee Rascal dat zeker voor de hipsters en roffe gasten. Voor het eerst dit weekend is de Las Palmas Club goed vol gelopen. Het betreft hier dan ook het officiële Nederlandse podiumdebuut van de jonge Brit. De drum 'n bass dj's Dreazz, Mynor en Harsh mogen een kwartiertje langer doorgaan om de toch al opgefokte Dizzee fans nog hieperder te maken. Om elf barst I Luv U dan eindelijk uit de speakers. 'Oooooiii!' Dizzee is er - in tegenstelling tot Wiley gisteren - wel helemaal bij, en hoe! De hits van zijn debuut volgen elkaar in snel tempo op en worden woordelijk meegeschreeuwd door de fans. Dizzee heeft een ontzettende bling bling horloge om zijn pols en een wat vervelende sidekick mc, die steeds maar: 'It's da Boy In Da Corner' blijft roepen. We weten het man. 'Fix Up, Look Sharp' wordt ook met luid gejuich onthaalt. En dan, na krap een half uurtje is het over. Dizzee laat de zaal vertwijfeld achter en de dj gooit Usher op de draaitafel. Rot op, wij willen Dizzee! Backstage praat de Rascal met zijn imposante kale en heel erg blanke manager en keert na vijf minuten terug op het podium, samen met mondharpist Killa Kela! De twee doen twee nummers freestyle, waarbij te zien is dat Dizzee duidelijk moet wennen aan zijn nieuwe vriendje. Wel een toffe toegift. En dan valt de avond definitief over Rotterdam. De afsluitende hoofdact Timbaland moest helaas verstek laten gaan wegens een ingegroeide teennagel (of zo iets). Daardoor gaat de avond een beetje als een nachtkaars uit. Met de soulvolle rap van Pete Philly & Perquisite op de achtergrond nemen we nog een slaapmutsje en komen tot de conclusie dat de eerste Rotterdam Import eigenlijk best tof was. Maar dat dat op papier niet genoeg is voor een zomer die bomvol zit met hiphop-achtige festivals. Wat miste op de zaterdag was een op papier echte crossover superact zoals als Missy Elliott, Sean Paul of Kelis. Die staan volgende week samen in de Arena. En wees eerlijk, als ze tegen je zeggen: wil je voor 4.000 of 40.000 man staan, dan weet jij het toch ook wel? De zondag kwam al beter in de buurt, maar trok ook nog veel te weinig mensen. En tachtig euro voor twee dagen, da's ook best veel geld. Hopelijk krijgt het festival wel een tweede kans, want de lokatie is een aanwinst en ook het publiek dat wel kwam opdagen was enthousiast, open minded en heel erg, eh, urban...