Met het programma Casual Klassiek probeert het Nederlands Symfonie Orkest het oubollige imago dat klassieke muziek heeft weg te poetsen en jong(er) publiek te trekken. Bij binnenkomst draait er een DJ om het concert een popachtig tintje te geven.

Rond half negen neemt dirigent Ivan Meylemans, afkomstig uit Vlaanderen, het van de dj over. Voor een tot driekwart gevulde zaal vertelt hij dat de avond in het teken staat van Franse componisten, in ‘blokken’ van ongeveer een kwartier komen onder andere Ravel, Ibert en Gounod langs. Voor aanvang van ieder ‘blok’ vertelt de dirigent met veel humor wat achtergrondinformatie over de componist: wat is het verhaal achter het stuk, wie was de componist en wat maakte die componist bijzonder. Er is bewust voor gekozen om de DJ en de klassieke muziek niet te combineren. Het Nederlands Symfonie Orkest wil echt een klassiek concert ten gehore brengen. Wel worden er met licht dingen gedaan en wordt het orkest versterkt. Op een scherm achter het orkest worden door VJ’s bewegende figuren vertoont maar dat  heeft niet echt een toevoegende waarde.
Na ongeveer vijf kwartier maakt het orkest weer plaats voor de DJ. Verwacht werd dat de dj extra publiek zou trekken maar het tegendeel is waar. Nadat het orkest het applaus in ontvangst had genomen loopt de zaal snel leeg en stond de DJ min of meer voor zichzelf te draaien.

Naderhand zijn er positieve reacties. Bezoekers zijn enthousiast over de locatie en vinden het leuk om op deze manier, met een biertje in de hand, in aanraking te komen met klassieke muziek. Toch zouden niet veel mensen gelijk een cd met klassieke muziek kopen. Conclusie: het concept Casual Klassiek is zeker voor herhaling vatbaar al moet er hier en daar nog wel wat aan gesleuteld worden.