In poppodium Metropool vond 14 mei de laatste voorronde van de Oogst van Overijssel plaats. Vijf bands mochten hun kunsten vertonen op het podium en werden kritisch beoordeeld door enkele juryleden. In volgorde van opkomst speelden Lawlessness, Bodyrot, Headshot, Shitt Happens en Segunda een set van 20 minuten. Na vijf verfrissende optredens, waarbij elke band het beste van hun repertoire op het podium ten gehore bracht had de jury even tijd om de juryrapporten samen te stellen en de winnaars te kiezen. Na lang beraad werden de beste drummer, muzikant en band bekend gemaakt. De beste drummer werd uiteindelijk B. Hobbelink van de band Segunda. Ricciolino van Lawlessness werd uitgeroepen tot de beste muzikant en Lawlessness werd de band die volgende week in de halve finale staat. Na de prijsuitreiking was Lawlessness zeer verbaasd dat ze doorgingen naar de halve finale. De band die bestaat uit zanger/Gitarist Ricciolino, gitariste Natali, zangeres Candi, Drummer Rocco en bassist Maarteness had al vaker meegedaan aan wedstrijden, maar eindigde steevast als laatste. Candi had daar wel een verklaring voor; “Onze nummers zijn geen hapklare brokken. Een jury moet ze maar slikken en daar hebben ze vaak moeite mee.” Rocco vult aan: “We zijn bezig met een eigen stijl en dat is niet makkelijk in een hokje te stoppen” “Het is eigenzinnig”, vindt Natali. De band is twee jaar geleden in Deventer opgericht. “Ik wilde een bandje beginnen en ben samen met Rocco begonnen”, geeft Ricciolino aan. “Ik had al eerder met Maarteness in een band gespeeld. Gaandeweg zijn de anderen erbij gekomen. Iedere keer nam iemand wel iemand anders mee en uiteindelijk werd dit de band.” “We zijn eigenlijk vrienden van vrienden die iets kunnen”, geeft Candi aan. “Ik heb overigens al eerder in een band met Natali gespeeld.” Maarteness heeft naar eigen zeggen het bassen geleerd in de band. “Eigenlijk hebben we allemaal beter leren spelen in deze band”, is Ricciolino van mening. De rest knikt instemmend. “Wij hebben eerst bepaald welke muziek we wilden spelen en daar onze techniek op aangepast”, aldus Ricciolino. “Techniek is niet alles”, weet Maarteness. “Wij zijn zeker niet de beste muzikanten, maar weten wel hoe we onze nummers willen spelen en dat is terug te horen. Veel bands willen ook goed kunnen kopiëren. Wij halen juist onze voldoening uit het creëren van iets nieuws.” Rocco legt uit hoe de meeste nummers ontstaan: “Ricciolino komt meestal met een opzet voor een nieuw nummer en wij brengen allemaal onze eigen inbreng. Al improviserend wordt het dan een nieuw nummer.” De band was al blij dat ze mee mochten doen en hadden vooraf nauwelijks verwachtingen. “Ik wist alleen wie er meededen omdat ik even op de site van Oogst had gekeken, maar verder wist ik niks en had dan ook geen verwachtingen”, aldus Candi en Rocco vult aan; “We winnen normailter niet zo veel en hadden echt zoiets van we zien wel. “Bij onze laatste wedstrijd in Gelderland werden we nog helemaal de grond in geschreven”, weet Natali zich te herinneren. “We hadden gewoon het voordeel van de soundcheck”, denkt Candi hardop, “Die mochten we doen omdat we de eerste band van de avond waren.” “We moesten wel als eerste of laatste band spelen omdat onze drummer linkshandig is”, vult Natali aan. Het meest verbaasd is de band eigenlijk dat ze de vijf nummers in de set van 20 minuten konden spelen. “Normaal spelen we ballads”, aldus Natali gekscherend. “Het nummer speedrock kreeg nu wel een extra dimensie”, vond Ricciolino. “Het zal wel door de zenuwen komen dat we zo snel speelden. Maar ik was minder gespannen dan anders. Dat had te maken met de manier waarop we hier welkom werden geheten. Het was allemaal heel relaxed.” “En dit was voor ons toch een relatief groot podium”, vult Rocco aan, “Normaal spelen we in kraakpanden en zo.” De band speelt volgende week echter weer op een groot podium tijdens de halve finale. Dan spelen ze in het Burgerweeshuis in Deventer of in Atak in Enschede.