Gehuld in een grote, rode jas komt Samora afgelopen donderdag het podium op. “I ain’t going nowhere”, deelt de Surinaams-Nederlandse artiest met de kleine zaal van Paradiso Amsterdam. Daarna zet haar band een reggaemelodie in en verschijnen er plotseling door de hele zaal Surinaamse vlaggen. Samora zelf krijgt er ook één in haar hand gedrukt. Er valt namelijk wel iets te vieren; de release van haar debuutalbum, Moengo, dat sinds 7 februari verkrijgbaar is.

Halverwege het eerste nummer gaat de jas uit en laat Samora zien dat ze, naast het hebben van een zuivere zangstem, ook een goed staaltje kan rappen. Al dansend schiet ze over het podium en verliest daarbij geen moment de toon. Tussen de nummers door speelt de zangeres constant op een theatrale wijze met het publiek.  Zo is het een hele minuut stil, terwijl Samora al lachend met haar haar speelt. Het laat een artiest zien die zich zeer comfortabel voelt op het podium en het aan durft de tijd te nemen en contact te zoeken met het publiek.

De reggaesound wordt afgewisseld met invloeden uit de soul, funk, pop, reggaeton, hiphop en rock, waardoor geen enkel nummer hetzelfde klinkt. Tijdens haar nummers Stereotypes en Rise Up showt Samora haar soulvolle stem, die afwisselend met vele ad-libs, op geen enkel moment moeite heeft de hoogte in te gaan. Het nummer Over and Over, haar meest klassieke reggaenummer, gaat in het begin even fout, maar Samora herpakt zich weer snel. De reggaemelodie speelt door de zaal en de Surinaamse vlaggen gaan opnieuw de lucht in.

Battle

Richting het einde van de albumrelease wijst Samora een willekeurig iemand in het publiek aan en vraagt of de vrouw zich voor wil stellen en op het podium komt dansen. Er volgt een dancebattle, waarna de band haar bekendste nummer tot nu toe begint te spelen; Me Na Fallin. Ook liefhebbers van gitaargeweld hoeven niet getreurd naar huis, want haar nummer Resign opent met scheurende gitaren, die het hele nummer aanwezig blijven.

Op deze avond laat Samora zien dat ze over ontzettend veel talent beschikt en trots is op het album dat sinds deze avond uit is. Het is voornamelijk een reggaealbum, maar andere genres als hiphop, soul en funk gaan haar net zo makkelijk af. Het debuutalbum is hopelijk nog maar het begin. Deze keer veroverde ze de kleine zaal in Paradiso, wie weet volgend jaar wel de grote.