‘Downwind From Devil’s Sun’ van Bronson Superfortress
Een spiegel voor een wereld die haar fouten blijft herhalen.
Op vrijdag 31 oktober vond de release plaats van de derde single van Bronson Superfortress. Een stevig protestnummer om op te komen voor het leed van de slachtoffers, wonend in de dorpen rondom Los Alamos. Hier vond het Project Manhattan plaats, waar atoom-testen werden uitgevoerd. De nasleep en gevolgen van dit project werden in de doofpot gestopt; volgens de band een van de vele voorbeelden van de ''machtsgeile diplomaten die, zonder probleem, over lijken gaan''.
De riffs aan het begin van dit nummer schudden je letterlijk wakker: flinke gitaren, distortion, precies wat we verwachten van zo'n portie stoner/doom metal. Stel je voor: rumoer in het midden van de nacht. Denkend dat het ochtend is door het felle licht, stapt een groep leerlingen van een dansschool naar buiten. Door de onheilspellende tonen weten wij als luisteraar al dat het niet veel goeds voorspelt. Maar de leerlingen lopen vrolijk naar buiten en dansen erop los. Ze vangen het neerdwarrelende, op sneeuw lijkende, as op met hun handen. Zij weten niet hoe radio actief het materiaal is.
Er wordt duidelijk dat dit niet goed afloopt, geen antwoorden, geen compensatie. De indringende stem richting het einde van het nummer vertelt het confronterende verhaal. Dansen onder een dodelijke zon, de erfenis van Project Manhattan. Zowel het verhaal, als dit nummer, heeft een open einde, het gaat tenslotte over een terugkerende hedendaagse problematiek. Deze single houdt ons een morele spiegel voor en confronteert ons met de menselijke neiging om vooruitgang te verwarren met rechtvaardigheid.