Sascha Elisah neemt het estafettestokje over. Na haar middelbare schooltijd heeft Elisah een jaar in Amerika gewoond om haar muzikaliteit verder te ontwikkelen. Deze reis bracht haar duidelijk inspiratie: Elisahs set neemt je mee in een op momenten bijna emotionele trip door de States. Ze laat merken dat het leven in een land ver van huis niet altijd rozengeur en maneschijn is. In de nummers over heimwee uit ze zich hierover het mooist. Met perfect Engels laat ze zich heel oprecht uit over het missen van haar ouwelui. Een minpuntje aan de set is het gebrek aan focus. De themathiek gaat op den duur van strandhangen naar zomerliefdes. Als toeschouwer weet je op het eind niet direct waar het optreden van Elisah nu echt om gaat.

Kira Dekker sluit de avond af. Het publiek lijkt alleen andere interesses te hebben, want de brouwerij is intussen wat leeggelopen. Na het mysterieuze A Fugitive is Kira misschien al wat te bekend om de spanningsboog van de avond intact te houden. De vertrekkers krijgen vanavond ongelijk: Kira’s muziek is erg verfrissend, wat mede komt door haar goede gevoel voor melodie. Haar deelname aan diverse talentenjachten en televisieshows hebben Dekker geen windeieren gelegd: de composities blijven boeien en zitten vol met melodische verrassingen. Kira meent een singer-songwriter zonder zwaar leven te zijn, maar in haar teksten en praatjes lijken toch wat persoonlijke sores te zitten. Dekker is hier zelf luchtig over, maar juist op dit punt valt winst te pakken. Sascha Elisah liet namelijk eerder op de avond al horen hoe goed het uit kan pakken om te spelen vanuit het hart.