De langst bestaande punkband van Nederland, Ratpatrol, mag de avond openen. De band treedt nog altijd in dezelfde bezetting op als in 1988. Ook de muziekstijl is exact hetzelfde gebleven: van begin tot eind horen we hardcore punk. De urgentie zit er na al die jaren zeker nog in, maar op muzikaal gebied kan het allemaal wat scherper. Echt strak is het bij lange na niet. Zanger Roelsel merkt halverwege het optreden op hoe het toch wat "roestig" is gaan klinken. Ratpatrol is melodisch echter wel verrassend: de in-your-face muziek heeft hier en daar nog best wat leuke loopjes te bieden. Mooi dat deze groep nog bestaat.

In 2010 ontving Charlie Harper, zanger van het Britse UK Subs, de Punk World Cup. Dit benadrukte zijn internationale bekendheid, maar bezorgde hem ook de geuzennaam ‘punkopa’. Wat we vanavond zien, heeft echter niets met ouderdom te maken. De UK Subs spelen met volledige overgave en zijn nog net zo strak als op de opnames uit de jaren zeventig. Harper is goed bij stem en het enthousiasmeren van het publiek gaat hem prima af. Al snel ontstaat bij het podium een felle moshpit, die het gehele optreden nauwelijks afzwakt. Het niet al te jonge publiek heeft er vanavond duidelijk zin in: er is een bijna constante stroom aan stagedivers. Niet iedere duikvlucht verloopt even soepel, maar dit weerhoudt een aantal durfals niet om voor een herkansing te gaan. Als je dit ziet, vraag je je toch af hoe gek dit er vroeger aan toe moet zijn gegaan.