Aan vindingrijkheid bij Omni ook zeker geen gebrek. Alhoewel ze qua volume een stapje terug doen in vergelijking met Korfbal, vliegen de catchy nummers je van begin tot eind om de oren. Aan jaren tachtig post-punk invloeden geen gebrek, maar het gaat verder dan dat. Ook al hoor je Omni voor het eerst in lawaaierige kroeg, de eerstvolgende keer dat je het opzet herken je het meteen. Met een strakke bas, erg goede gitaarpartijen en bijpassende zang en drums speelt Omni overtuigend en op die momenten dat je aandacht wat verslapt komen ze juist weer met een heel catchy stuk waardoor je er weer helemaal in zit. Het aanwezige publiek gaat dan ook zichtbaar op in de muziek en door een set met o.a. Afterlife, Wire, Jungle Jenny zijn er genoeg hitjes die de revue passeren. De nummers gaan af en toe wat van de hak op de tak; wanneer je net lekker op een riffje staat mee te knikken, vliegt het volgende stuk je al om je oren. Dit kun je echter moeilijk een groot nadeel noemen. Het laat vooral zien dat Omni bulkt van de creativiteit.