Popronde in beeld: kapelsessie Chris Kok

Tijdens de laatste ronde van de Popronde 2012 werden er in de Sint-Nicolaaskapel in Nijmegen (semi-)akoestische sessies opgenomen door het team van Kapelsessies.nl. Aafke Romeijn, Chris Kok, Sue The Night, Mister and Mississipi, La Corneille en The Jacks kwamen langs voor een kapelsessie. Bekijk hier de sessie van Chris Kok.

Popronde in beeld: kapelsessie Mister and Mississippi

Tijdens de laatste ronde van de Popronde 2012 werden er in de Sint-Nicolaaskapel in Nijmegen (semi-)akoestische sessies opgenomen door het team van Kapelsessies.nl. Aafke Romeijn, Chris Kok, Sue The Night, Mister and Mississipi, La Corneille en The Jacks kwamen langs voor een kapelsessie. Bekijk hier de sessie van Mister and Mississipi.

Popronde in beeld: kapelsessie Sue The Night

Tijdens de laatste ronde van de Popronde 2012 werden er in de Sint-Nicolaaskapel in Nijmegen (semi-)akoestische sessies opgenomen door het team van Kapelsessies.nl. Aafke Romeijn, Chris Kok, Sue The Night, Mister and Mississipi, La Corneille en The Jacks kwamen langs voor een kapelsessie. Bekijk hier de sessie van Sue the Night.

Popronde in beeld: Chris Kok and Civil Union

Foto's: Eric Veltink

Popronde in beeld: Kaizoku

Popronde in beeld: Kid With Guns

Popronde in beeld: 3rd Floor Magic

Popronde in beeld: Orlando

Eindfeest Popronde in Nijmegen: een sfeerverslag

Na elf weken reizen door het hele land keerde zondag 18 november de Popronde terug in Nijmegen, waar het reizend festival begin september ook gestart is. In plaats van de stad te doorkruisen, is het festival voor het eindfeest neergestreken in de Lindenberg. In dit huis van de kunsten waren maar liefst 44 artiesten te bewonderen op vijf verschillende podia. Ook zijn er maar liefst zes akoestische Kapelsessies opgenomen in de nabijgelegen Sint-Nicolaaskapel, ofwel Valkhofkapel.

Popronde in beeld: Richie Dagger

Popronde in beeld: Dyzack

Popronde in beeld: Bodypolitics

Bodypolitics: elektronische beats, experimenteel, stevig maar ook melodieus, meeslepend. De heren weten een goede sfeer neer te zetten in combinatie met het licht in de zaal. Het publiek is erg enthousiast en weet de muziek te waarderen. Al met al een topoptreden van een band die in de toekomst weleens hoge ogen kan gaan gooien.

Popronde in beeld: NY Fan

Popronde in beeld: Lucas Hamming

Popronde in beeld: Dakota

Popronde in beeld: We Sell Guns

Popronde in beeld: Those Foreign Kids

Jong noiserock-duo in de lijn van Death from Above 1979, maar dan nog zonder de finesse van hun grote voorbeeld. Het optreden in de Valkhofzaal is rommelig en de jongens schuchter. Maar ze zijn jong; de taaiheid moet nog komen en er kunnen grenzen geslecht worden. Talent en durf bezitten ze, goede en pakkende stukken nog niet.

Popronde in beeld: Wolvon

Dit is één van de namen die binnen de Popronde van 2012 een lichte buzz heeft weten te creëren. Het ‘noisy’ trio is namelijk een wat vreemde eend in de bijt. Happende baspartijen worden gecombineerd met krasserig gitaarwerk en afgemaakt met briljante aan freejazz herinnerende drums; een bijzondere combinatie. Helaas bedienen de heren zich ook van vocalen, iets wat hen beduidend minder goed afgaat. Hun echoënde en stroperige zangpartijen zouden zeker wat kunnen toevoegen aan de muziek, alleen moet het dan niet dit valse gekraai zijn. Dat is een smet op de interessante muziek van het drietal, waarvan de bonkige ritmiek juist doeltreffend is en ook de bijzondere en uitbundig-introverte (!) presentatie meewerkt. De interesse van het publiek in de Valkhofzaal is dan ook zeker terecht. Wolvon heeft nog wat te schaven, maar is een aanwinst voor muzikaal Nederland. Zeker voor diegenen die de oren open willen zetten voor eigenwijze muziek.

Popronde in beeld: The T.S. Eliot Appreciation Society

Singer-songwriter Tom Gerritsen, ofwel The T.S. Eliot Appreciation Society, gaat volledig op in zijn muziek. De voormalige straatmuzikant dwingt je mee in deze inleving met zijn krachtige stem en indrukwekkend volle gitaarspel. Het kleine semi-akoestische gitaartje klinkt als een kruising tussen een gitaar en een banjo – niet helemaal zuiver gestemd, maar juist dat randje geeft dit folktalent zijn authentieke charme.

Popronde in beeld: The Pignose Willy's

Je hoort het meteen: dit is pure rock-‘n-roll. Zonder twijfel de meest krachtige act van de avond knalt door de foyer. Het zijn de mannen in rode pakken van The Pignose Willy’s. Nooit tevoren rockte een man zo hyperactief op de mondharmonica. Met een flinke reverb op de microfoon en een rauwe stem zingt de drummer over absint en de blues van een rockster. Aan het einde van het optreden pakt een muzikant van een andere band de tamboerijn en speelt mee. Het optillen en (bijna) slopen van apparatuur mag hier natuurlijk niet ontbreken.