Je kunt veel zeggen over de optredens van Mister Blue Sky, maar niet dat ze ooit helemaal hetzelfde zijn geweest. Sinds de release van hun eerste demo lijkt een bepaalde rusteloosheid zich meester te hebben gemaakt van de dames. Een ogenschijnlijk overdosis suiker deed hen continu terugkeren naar het oefenhok voor het schrijven van nieuw werk, steeds weer nieuwe stunts bedenken en vooral heel veel lol trappen. Hun overwinning op de Roos van Nijmegen vorig jaar lag al in het verlengde van die melige gretigheid, maar ondertussen is de band die toen won allang niet meer te vergelijken met Mister Blue Sky nu. De nummers van hun eerste demo zijn bijna allemaal in een doos op zolder gezet, weggemoffeld in plakboeken voor het nageslacht. De nieuwe Mister Blue Sky is spannender, grappiger en sterker, en ze kunnen dat nu ook demonstreren aan de hand van een nieuwe ep, ‘Happy Little Accidents’. En waar ze bij hun debuut (‘The Twistaholic ep’) vooral met een carpe diem gevoel wat verrassend gewonnen studiotijd leken te verzilveren met een handvol probeersels, is de tracklist van ‘Happy Little Accidents’ duidelijk het resultaat van een wat zorgvuldigere planning. Het is een bijna logische release, een samenvatting van hun snelle ontwikkeling in de afgelopen anderhalf jaar. Dit is Mister Blue Sky zoals ze live zijn: melig en diepgaand, speels en banaal, veelzijdig en onvoorspelbaar. Met ook precies die nummers die live voor het meeste applaus zorgen, de meeste lachers op de hand krijgen, de meeste indruk weten te maken. Zo is er het haast schizofrene ‘Spam’, waarin luid uitgeschreeuwde morning after frustraties worden gekoppeld aan een bluesy gitaarsolo en een bijna plagerige coda met piano en viool. Of ‘Sober is the new drunk’, een ode aan het nuchter zijn, maar dat door de aanstekelijke mandoline en springerige drums erin juist prima zal aanslaan bij straalbezopen Ieren. Verder is er ook een plekje ingeruimd voor een ‘Everybody on the Internet is… Naked’, misschien wel het meest veelbesproken nummer van de band. Deze interactie tussen lieflijke zang en een gruntende gitariste over een bijna clowneske baslijn is een aardige live-gimmick die regelmatig het ijs heeft weten te breken bij een afwachtend publiek, maar op plaat toch niet echt helemaal werkt. Dan liever het fraaie ‘Politician’: een smaakvol ingekleurde, zwaar aangezette pianoballad met een ijzersterke melodie, die niet eens zou misstaan op grotere radiozenders. ‘Happy Little Accidents’ is alles bij elkaar genomen toch een fijn plaatje geworden. Een paar van de leukere livenummers hebben eindelijk de weg naar de studio gevonden, die bovendien nog maar eens onderstrepen dat de dames van Mister Blue Sky toch aardig wat talent in hun donders hebben. Andermaal maakt het echter weer vooral nieuwsgierig naar wat komen gaat. De band is een stuk productiever dan hun studiowerk tot dusver doet vermoeden, en er zit ongetwijfeld nog heel wat fraais in het verschiet in de toekomst.