Eerste demo van Nijmeegse Panoptikon vooral veelbelovend

Variatie en goede wisselwerking binnen band levert combinatie van verschillende stijlen op

Martin Visser, ,

Metal is over het algemeen een genre waar productie verschrikkelijk belangrijk is. Veel bands in deze stijl steken dan ook veel geld in het verkrijgen van het juiste geluid. Vaak leidt dit er toe dat het uitbrengen van een cd tot vervelens toe wordt uitgesteld. Panoptikon kan aan een dergelijke professionaliteit nog niet tippen, maar toont aan de op goede weg te zijn.

Variatie en goede wisselwerking binnen band levert combinatie van verschillende stijlen op

Het eerste nummer op deze demo doet de naam ‘Heavy Artillery’ eer aan. Met zwaar geschut wordt in eerste instantie een ietwat trage gitaarriff ingezet en het nummer blijft wat in die traagheid hangen. Wat vooral opvalt in het midden van het nummer is de sterk ingezette gitaarsolo, die de nodige dynamiek meegeeft. Dat had wel langer mogen duren, want nu speelt dit nummer een wat ongemakkelijke rol als opener van de demo. Het volgende nummer wordt al direct op volle snelheid ingezet en bevat wat meer melodieuze elementen. Wat vooral opvalt is het volle geluid en de lekker in het gehoor liggende gitaarlijnen van ‘The Watcher’. Dit nummer moet het live heel goed kunnen doen. Ook het wat epische middenstuk en de daarop volgende solo geven het net de juiste draai mee. Minpunten zijn de soms wat onduidelijke grunts en de niet altijd even gepaste aanwezigheid van allerlei drumcapriolen, alhoewel daar ook weer liefhebbers van zijn. Het volgende nummer laat de capaciteiten van de verschillende bandleden goed naar voren komen en brengt wat meer dynamiek en afwisseling. Het solo geluid van de gitaren geeft een fijn jaren ’80 thrash geluid mee aan het nummer. Het doet denken aan Megadeth en Testament, zonder daarbij echt helemaal bij aan te sluiten. Ook de verhouding tussen de verschillende instrumenten en de zang komt in dit nummer goed uit de verf. In ‘Purity’ speelt melodie een grote rol, waardoor er soms wat gas terug wordt genomen. In de snellere stukken gaat de strakke drumpartij wat ten koste van de hoorbaarheid van de gitaarsectie, en ook het middenstuk lijkt niet helemaal bij de rest van het nummer te passen. De track zit vol met goede stukken die niet altijd even goed op elkaar aan lijken te sluiten. Het afsluitende ‘Bulldozer’ werkt met opbouw en de juiste groove. Deze twee elementen komen het nummer zeer ten goede en zorgen ervoor dat de plaat zeer strak wordt afgesloten. Ook zit het nummer niet vol met grunts, waardoor er de ruimte wordt gegeven aan de kwaliteiten die de verschillende bandleden in huis hebben. Daarnaast is het een zeer passende afsluiter voor een zeer afwisselende demo. Panoptikon heeft met deze demo haar eerste stappen gezet in het opnameproces. Het artwork ziet er professioneel uit en zet een soort George Orwell-achtige sfeer neer, iets wat aansluit bij de bandnaam. De kwaliteit van de opname en de nummers sluit nog niet aan bij de professionaliteit van het artwork. Dat komt met name door het feit dat de band nog niet helemaal een duidelijke stijl binnen het metal-genre voor zichzelf gevonden lijkt te hebben. Wel zijn er meer dan voldoende goede ideeën aanwezig om deze demo veelbelovend te noemen. Met de juiste aandacht, tijd en productie zullen hun volgende opnames best wel eens een enorme groei kunnen laten zien. 9 mei presenteert de band de cd in OJC Maddogs te Groesbeek.