The Bloody Honkies rocken zich een ongeluk

The Cheaters overtuigen (net) niet

Tekst: Erik Jan Scholtens Foto's: Christiaan Mennink, ,

Vooraf werd het groots aangekondigd. Een megaposter siert de gevel van Willemeen: ‘The Cheaters+The Bloody Honkies’. En terecht ook. Het jongerencentrum mag trots zijn dat ze deze namen hebben weten te strikken. Echt overtuigen doen alleen The Bloody Honkies.

The Cheaters overtuigen (net) niet

Voor The Bloody Honkies was het - na het ‘reguliere’ optreden op Paaspop in Schijndel en de akoestische sessie daarna - alweer het derde optreden van de dag. Ze blijken echter nog lang niet uitgeblust. The Honkies raggen er meteen vol in en zanger Lawrence heeft binnen een mum van tijd alle uithoeken van het podium, en alles daarbuiten, gezien. Pauzeren is er nauwelijks bij. Het vorige nummer is nog nauwelijks afgelopen of het volgende wordt alweer ingezet Hoewel de Lichtenvoordse band nog lang niet klaar is met rocken, hebben ze hun eigen repertoire vandaag al wel genoeg gehoord: “We spelen onze nummers al zo vaak, dat wordt een beetje saai”, aldus gitarist Wout. Maar of dat nu reden moet zijn om covers te gaan spelen? Die tijd lijken The Bloody Honkies nu wel voorbij te zijn. Hoe dan ook, de covers klinken goed en worden ook warm ontvangen door het publiek. Naast de covers heeft de band nog een verrassing in petto. Het Nijmeegse De Staat (vriend van The Honkies) wordt namelijk het podium geroepen om samen het nummer ‘Blood (Book of Love)’ te spelen. Ondertussen is Lawrence weer eens te vinden op één van de geluidsboxen. Echter, in al zijn enthousiasme valt de zanger er van af en blijft lange tijd op de grond liggen. Hoewel de situatie eerst ernstig lijkt te zijn (bassist Clemens laat zijn bas voor wat het is en schiet zijn broer te hulp), staat Lawrence onder gejuich weer op om daarna onverstoorbaar een einde aan het optreden te maken. En zo valt er al heel wat te beleven zo vroeg in de avond, want hoofdact The Cheaters moet dan nog komen. Dit trio uit Oslo is bezig aan een Europese tour ter promotie van hun gelijknamige debuutalbum en doet na Amsterdam, Tilburg en Heemskerk nu Arnhem aan. Qua muziekstijl wordt de band ook wel vergeleken met de Arctic Monkeys en The Madd. Wat de Arctic Monkeys betreft gaat de vergelijking tussen de Sheffieldse band en de Noren nog verder: ze hebben allebei al één bassist versleten. Maar hoewel zanger Øyvind Skarsbø een zeer herkenbare stem heeft (soms lijkt hij inderdaad op die van Alex Turner), hebben The Cheaters live wel degelijk een eigen sound. Ondanks dat eigen geluid en het feit dat het publiek wat meer los lijkt te komen (de band besluit zelfs twee toegiften te doen), moet nog maar blijken of de door KindaMuzik voorspelde 'Cheatersmania' echt gaat losbarsten. Na een goed begin wordt de performance een beetje lauw. De zaal platspelen doen ze niet. Daarvoor zijn ze (net) niet overtuigend genoeg.