De avond wordt afgetrapt door hiphopformatie De Kwelling Van Pythagoras. Wiskunde was tijdens mijn middelbare schoolperiode niet bepaald mijn favoriete vak en ook met hiphop is de muzikale vonk nooit overgesprongen. Ondanks deze zware vooroordelen, blijft de daadwerkelijke kwelling echter uit en vermaak ik mij uiteindelijk zelfs prima met het trio Ejis, HighTower en Whattefab. Aangevuld met een dj, worden de Nederlandstalige teksten soepel over het zeer enthousiaste publiek heen gespuugd. Als er ook nog wordt gefreestyled met woorden als mp3, tientje en Ajax , maken vooral Hightower en Whattefab duidelijk dat ze, om in wiskundig jargon te blijven, onmiskenbaar meetellen.

Als tweede band betreedt LakeWater het podium in Merleyn. Dit vijftal, aangevoerd door zanger Chris, brengt een heel ander publiek met zich mee dan De Kwelling. Stonden er eerst nog voornamelijk tieners voor het podium te dringen, nu is het de beurt aan de late twintigers om van deze band te genieten. LakeWater bestaat uit zeer ervaren muzikanten waarbij je jezelf afvraagt of ze de Roos wel echt nodig hebben om door te breken. Deze band lijkt hun emo pop/rock uitstekend op eigen kracht uit te kunnen dragen in de diverse cafés die Nijmegen rijk is.

De laatste band van de voorrondes is het jonge Low. Deze electro-popband brengt het meest vernieuwende geluid voort deze avond. Jelmer, Sam en Bob nemen om de beurt de zangpartijen voor hun rekening en wisselen daarnaast regelmatig van instrument . Naast deze stoelendans met echte instrumenten, neemt de laptop een zeer prominente rol in. Het grote gevaar van deze centrale rol is echter, dat de verdieping in de laptop soms wat ten koste gaat van de interactie met het publiek. Al valt dat het merendeel van het publiek waarschijnlijk niet eens op, aangezien het prettig wordt overspoeld met een golf aan lome beats, die ergens aan New Order doen denken. ‘Go with the flow met Low’; een aangename afsluiter van de avond.