Single NE1 goede weerspiegeling van de kwaliteiten

‘Chit-Chat Junkie’ geslaagde fusie tussen electronisch gegrom en stevige rock

Maarten Wagemakers, ,

In navolging van hun vorig jaar verschenen album ‘Light of Life’, brengt het Oost-Gelderse NE1 twee van de nummers van die plaat nu uit op single. We onderwerpen deze twee tracks, en A-kant “Chit-Chat Junkie” in het bijzonder, aan een keuring om te zien in hoeverre deze nummers op zichzelf overeind blijven.

‘Chit-Chat Junkie’ geslaagde fusie tussen electronisch gegrom en stevige rock

Er is in de vaderlandse pers ondertussen al behoorlijk wat geschreven over het vorig jaar verschenen 'Light of Life', het debuut van de Gelderse band NE1. Waar de fusie tussen stevige rock en dance in het verleden toch vaak tot vreselijke gedrochten heeft geleid, wist deze samenwerking tussen doorgewinterde rockers en een in de harde techno gepokt en gemazelde dance-producer toch het sceptische muziekjournaille te bekoren. Met goede recensies alleen kom je er echter niet. Om de promotiemolen nog maar eens aan te zwengelen, heeft de band een tijdje terug een videoclip opgenomen van 'Chit Chat Junkie' (welke te bekijken is op hun website) en deze en passant officieel op single uitgebracht. Een gelukkige keuze? Op zich is 'Chit Chat Junkie' een prima visitekaartje van het bandgeluid. Door de behoorlijk drukke, dichtgetimmerde productie zit het nummer met haar electronische gegrom en strakke slap-bass op het randje van een claustrofobische dansvloervuller, maar er is genoeg ruimte ingebouwd om gitarist Frank ter Riet met zijn gitaarlijnen voor de nodige dynamiek te laten zorgen. Tel daarbij op dat frontman Marco van der Aar een dijk van een stem heeft die verbazingwekkend genoeg prima overeind blijft in al dat geweld en je kunt in elk geval van een meer dan geslaagde fusie spreken. Het hier tot B-kant gebombardeerde 'Vagabond', een andere track van NE1's debuut, toont weer een hele andere kant van de band. De electronische invloeden van producer Koen Spronk zijn nog altijd aanwezig, maar dit keer in een dienende rol. Bij 'Vagabond' staat namelijk het luisterliedje weer centraal en krijgt het nummer ook wat meer de gelegenheid om te ademen. Het resultaat? Een smaakvolle, melancholische woestijnballade, die weliswaar geen dansvloer zal vullen, maar waarbij het toch heerlijk wegdromen is. Of het ook echt hitpotentie heeft? Tegenwoordig is het hebben van een eigen tv-show een belangrijkere factor daarbij dan het bezitten van enige vorm van talent, dus de term 'hit' is per definitie al stevig aan inflatie onderhevig. De single is in elk geval al door Kink FM opgepikt. Wellicht dat dit een opstapje is naar meer. NE1 verdient in elk geval een groter publiek dan ze nu hebben, dat zeker.