"Happy people have no stories", brulde Therapy? halverwege de jaren negentig. De begeleidende muziek volgde de tekst: rauwe rock waaruit onmiddellijk sprak dat zanger Andy Cairns niet tot de 'happy people' behoorde.
Zanger Stefan van den Berg van Mummy's A Tree lijkt het een stuk beter te gaan dan de Therapy?-aanvoerder. Op de jongste ep van de band - 'Dancing In The Light That My Baby Spreads' - verhaalt Van den Berg over de mooie dingen van het leven. Onder prettig rammelende en krakende begeleiding zingt Van den Berg bijvoorbeeld herhaaldelijk: "That's why I love her so!" En een nummer later, over een prachtige gitaarmelodie: "I'm honey melting in your cup of tea."
Hoe goed kan het je gaan, zou je bijna denken. Maar misschien is dat een cynische insteek, want het is niet dat ik het hem niet gun. Integendeel, zelfs. Wat mij betreft mag het hem nog veel beter gaan, want ook bij Mummy's A Tree volgt de muziek de tekst. En dat levert wonderschone muziek op. Liedjes waarvan Paul McCartney nog zou verzuchten dat hij ze graag had geschreven.
Oké, Van den Bergs stem is wat vlak en niet zo afwisselend. En misschien zou dat op de zenuwen kunnen werken als het een volledige cd was. Maar dat is mierenneuken en dat past niet bij de positieve sfeer die deze ep uitstraalt. Laten we dat dus niet doen. Laten we gewoon blij zijn dat het Mummy's A Tree uitstekend vergaat en laten we hopen dat dat nog lang zo mag blijven.
Bij het verschijnen van Loftmusic For Millions (Yet Unaware) van Mummy's A Tree verzuchtte een recensent: "Nummers die ik met beleid tot me neem. Aan een recensent met een depressie heeft ook niemand wat." Dat heeft de band ter harte genomen, want aan de jongste ep van Mummy's A Tree houdt gegarandeerd niemand een depressie over. Integendeel!