Nauwelijks terug van een tour door de Verenigde Staten staat Anderson alweer op het podium van Doornroosje. Anderson, dat is toch een van die fijne bandjes van het Volkorenlabel, dat altijd garant staat voor muzikaal vakmanschap en ingetogen muziek? Misschien komt het door de tour door de States, maar het ingetogene is er bij Anderson aardig af. Het repertoire bestaat nog altijd uit mooie liedjes, maar nu voorzien van strakke beats en een soms bijna kleinkunstachtige podiumpresentatie. Anderson heeft nu duidelijk de potentie voor een groter publiek, zonder dat het zijn kenmerkende kwaliteiten is kwijtgeraakt. De samenzang is nog steeds onderscheidend, vanavond helaas soms ook in negatieve zin, maar misschien is dat te wijten aan vermoeidheid na de Amerikaanse tour. Als Anderson zo doorgaat kan het de vergelijking met de Vlaamse Stijn prima aan en zou het duo niet misstaan op een avond met bijvoorbeeld Kraak en Smaak of het Wintertuinfestival. Tweede optreden was van John Vanderslice. Doornroosje noemt in de aankondiging o.a. Sufjan Stevens, Damien Rice, Tom Petty en Kings of Convenience als vergelijkingsmateriaal. Dan is de vraag altijd: maakt John Vanderslice deze vergelijkingen waar? En weet hij zelf iets toe te voegen? Deze singer-songwriter maakt mooie liedjes met kop en staart maar voert ze aanvankelijk nogal eentonig uit. Daarbij komt dat John niet de meest spannende zanger is en zelf verbaasd lijkt dat het publiek na ieder nummer enthousiast applaudisseert. Tot halverwege het optreden brengt John weinig gekte in zijn show. Dit verandert als hij solo het sterkste nummer van de avond inzet. Nu vormt zijn mindere zangkwaliteit juist het randje dat nodig was. Langzaam valt de band vervolgens in en brengt het nummer naar een mooie climax. Daarna volgt een aantal nummers zoals de vroegere Tom Petty ze had kunnen maken en komt er beduidend meer uit John Vanderslice. Tijdens de toegift weet hij de sfeer nog verder uit te bouwen, maar de vergelijkingen in de aankondiging maakt hij niet echt waar, met uitzondering van die met Tom Petty. Al met al was het een aangename woensdagavond in een Doornroosje dat iets meer bezoek verdiende, zeker van liefhebbers die houden van echte liedjes. Foto's: Mike Nicolaassen