Grote namen op Rockin' The Blues 2006

Doorrookte whisky stemmen galmen door Duiven

Martijn van Koolwijk, ,

Al voor de zevende keer kwamen grote namen uit de blueswereld bijeen in Duiven om te spelen op Rockin' The Blues. Uit binnen- en buitenland kwamen ongeveer vijfhonderd bezoekers op het spectakel af. Of er volgend jaar een regionale band staat, is niet bekend. Maar het ultieme doel is om Eric Clapton te boeken.

Doorrookte whisky stemmen galmen door Duiven

Begonnen als fanclubdag voor Michael Katon, is Rockin' The Blues in Duiven inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijks evenement met vijfhonderd bezoekers uit binnen- en buitenland. Op zaterdag 30 september speelden voor de zevende keer grote namen uit de blues-scene op een geslaagde Rockin' The Blues. Organisator Richard Snel is er trots op, en terecht: hij heeft een vier uur durend programma samengesteld en heeft een zaal vol tevreden bluesliefhebbers die voor de vier bands zijn gekomen. Richard's favoriet was Cuban Heels. Een groep jonge honden die met hun eigentijdse garageblues in één keer het ouwe-lullen-imago van de blues af wisten te stoffen. Ook Bas de Haan droeg erg bij aan het slagen van de avond. Met zijn karakteristieke kale kop deed hij meerdere malen aan een zingende Bruce Willis denken. Schijn bedriegt, want Bas is een ras Amsterdammer die met grappen en zowel Engels- als Nederlandstalige liedjes de tijd tussen de acts op het hoofdpodium vulde. Klap op de vuurpijl was afsluiter Ian Siegal. Hij stond in 2005 nog op het hoofdpodium van North Sea Jazz. "Hij maakte daar een enorme indruk zodat ik hem wel moest boeken op deze editie van Rockin' The Blues" aldus Richard Snel. "Je legt zo'n artiest natuurlijk wat extra in de watten, maar daar krijg je ook wat voor terug." En daar heeft Richard zeker gelijk in want met twee toegiften, een signeersessie en een erg sterk optreden, waarin de beste man nog even Johnny Walker en het prachtige land Columbia bedankte, sloot Ian de avond af. Op de vraag of er in de toekomst nog lokale bands zullen schitteren, antwoordt Richard terughoudend: "Vind er maar eens een", en snel graaf ik diep in mijn geheugen om een goede bluesband te bedenken. Intussen vertelt Richard dat zijn ultieme droom is om een artiest als Eric Clapton te boeken. "Maar het belangrijkste is dat het vernieuwend en gezellig moet zijn". En gezellig was het zeker. Bij de eerste band 12BBB leek het even een slechte avond te worden, maar uiteindelijk pakte ik om drie uur mijn fiets en ging tevreden te terugtocht tegemoet. Vastberaden om op 29 september 2007 weer op de fiets te springen naar Rockin' The Blues 2007.