Na goed ontvangen optredens op Ernem Zweet en de Valkhofaffaire, is het titelloze schijfje een nieuwe wapenfeit van With Ice. Live doen de energieke nummers van het viertal het uitstekend, maar blijven ze ook na een kritische luisterbeurt overeind staan? In eerste instantie is het antwoord volmondig ja. Opener ‘Me, myself and my own company’ is een erg boeiend nummer. De verschillende tempowisselingen zorgen voor een uitgebalanceerd geheel. Een prima nummer, niets op aan te merken. Complimenten daarvoor! ‘The Sound’ komt traag op gang, maar ontspint zich daarna in een lekkere, vuige rocker. Wederom de moeite waard. Beide nummers hebben overigens iets van Editors in zich. En daar hoeven de Duivenaren zich zeker niet voor te schamen. Bij de volgende tracks kan With Ice dit niveau niet vasthouden. Het nummer ‘Ignorance is bliss’ is muzikaal gezien al geen hoogvlieger en ‘You know my name!!!’ is zelfs veruit het zwakste nummer van de cd. En dat is jammer. Want waar is de spanning van de eerste twee nummers gebleven? Vooral in vocaal opzicht komt With Ice in deze songs nog tekort. De zang lijkt sterk op de verrichtingen van Peter te Bos van Claw Boys Claw, niet bepaald een nachtegaaltje. Pas aan het eind van het nummer, wanneer er meer schreeuwend uitgehaald kan worden, wordt het iets beter. Met het aardige en bluesy ‘Off the bone’, een nummer met een Stonesachtig mondharmonicadeuntje, wordt de demo afgesloten. Volgens een collega van 3VOOR12 heeft With Ice nog twee jaar nodig om te rijpen. Nu de drummer tijdelijk in het buitenland zit, kunnen de drie achtergebleven leden van de band de komende maanden alvast besteden aan het schaven aan en perfectioneren van het songmateriaal.