Nederhop is er in alle soorten en maten, de ene act is de andere niet en Platvloers probeert zich in het toch al diverse klimaat te onderscheiden. Ze proberen jazz- en funkinvloeden in hun werk te stoppen, met wisselend succes. Na verscheidene optredens en een demo in 2003 is het nu dan tijd voor een volgende stap, getiteld 'Nekkramp'. De vier tracks op deze cd verschillen behoorlijk. De titelsong zou als hitsingle bestempeld kunnen worden. Het is verreweg het beste nummer op de cd. Het catchy refreintje blijft zeer zeker hangen, niet alleen vanwege de briljante baspartij, de vocalen zijn hier ook erg goed. Dat Platvloers dit zelf weet, is alleen maar een plusplunt. "Nekkramp, iedereen die het hoort wordt er gek van. Nekken kunnen niet meer stoppen. Koppen gaan op en neer. Gaan op en neer. Nek naar de knoppen." 'Lelijk' is agressiever en gaat over een allesbehalve goede vriendin. De beat is hier erg aanstekelijk, maar het refrein ("Jij bent echt lelijk, ik ben niet chagrijnig, het is waar") valt een beetje tegen, zeker omdat de tekst in de coupletten veel beter is. 'Stijl' is dan weer beter dan 'Lelijk', maar het nummer verdrinkt een beetje in de teksten. 'Openingsrijm' is verreweg het grappigste en tekstueel het beste. De beats zijn net zo aanstekelijk als in 'Nekkramp'. Platvloers levert goed werk af. Er is nog ruimte voor verbetering. Soms verdrinken de teksten in de wat warrige beats, maar dit biedt zeker perspectief voor de toekomst. Platvloers komt jullie rocken.