Xylophonique heet de jongste van Machinefabriek, een uitstekende cd die grossiert in lieflijke melodietjes en gevaarlijke bromtonen. Machinefabriek bestaat op cd enkel uit Rutger Zuydervelt. In Merleyn staat hij op het podium met zangeres/violiste Marjolein Seelen en gitarist Sander van der Linden. Op Rutgers schoot een gitaar, op tafel een laptop. De muziek start voorzichtig. Waar Machinefabriek zijn cd vult met elektronische muziek, gaat men op het podium deze keer op de geïmproviseerde postrocktour. Videobeelden van geanimeerde helikoptertjes en Duits carnaval begeleiden de onheilspellende tonen. Het publiek is helemaal stil en kijkt en luistert met aandacht. Zoals het verwachtingspatroon dicteert zwelt de muziek langzaam aan richting een hoogtepunt. Het probleem van de avond is echter dat die echte climax uitblijft. Ook de verstilde delen van het optreden missen net de spanning die het publiek erbij moet houden. Achter in de zaal beginnen de eersten te praten. Halverwege het optreden lijkt het toch nog spannend te worden op het podium. De muzikanten raken een speelse en ritmische melodielijn die zich buiten de gebaande paden begeeft. Maar jammer genoeg verzandt dit lichtpuntje in een voorspelbare uitwerking. Het is jammer dat Machinefabriek deze weg heeft gekozen om live te spelen. Rutger Zuydervelt is tot meer in staat. Dat was in Merleyn niet zo duidelijk te horen, maar op cd des te beter. Wij zijn dan ook benieuwd naar de volgende Machinefabriek-cd. 'Voor de prullenbak' gaat die heten. Want live spelen of niet, hij blijft cd's produceren. Gelukkig maar. Foto's: Gerco Hiddink