De horecatijgers van Merleyn signaleerden vele jaren terug al een cultureel gat op de maandag. Dat werd opgevuld met doldwaze uitspattingen. Een tupperwareparty, een religiefanaticus, singer-songwriters, cabaretiers, Harry Merry, film met live muziek, een beginnende Javier Guzman, John Sinclair, een popquiz, dichters en meer van dat alles. Maandag 20 december was de laatste keer. Met enkele hoogtepunten uit de tropenjaren van de Sofa Salon. Lea Kliphuis, winnares van het Singer-songwriter Festival, liet zien waarom haar genre zo goed past op de maandag. Een schemerlamp in de hoek, tafeltjes en borrelnootjes, een ideale setting voor rustige muziek. En met haar mooie stemgeluid maakte Kliphuis een soms wat onwennig optreden meer dan goed. Ook niet voor de eerste keer op de maandag was Henk Boogaard, de zingende liefhebber van alles wat groeit en bloeit. Zijn hymnes over sla en nootjes vond veel weerklank in de goed gevulde zaal. Hoewel sommigen het te flauw voor woorden vonden. Datzelfde gold voor familietrio De Tivolies. De jolige jaren-vijftig-act bleek maar moeilijk spannend te houden. De koek raakte definitief op bij afsluiters Super Dull & Dufco Music. Lang uitgesponnen rifjes van twee bijzondere heren was voor veel bezoekers toch echt te veel van het goede. Of waren de toeschouwers overmand door emoties? De meest laagdrempelige podiumdag van de week is bij het grofvuil gezet. De sofa is door de vuilnismannen meegenomen en op maandag rest alleen nog Odessa. Hopelijk is er ook nog iets leuks op tv.