Het was nogal een big deal voor Hervé: vorige maand mocht-ie zomaar de Forest Rave-stage van het Tilburgse dancefestival Draaimolen afsluiten. ‘Een sleutelmoment in mijn leven’, zegt hij erover. De stage heeft de vibe van een soort illegale bosrave, maar dan wel met superdik geluid en zo’n honderdduizend lasers, en het Amerikaanse dj-koppel Eris Drew en Octo Octa is er de baas. ‘Waarom ze me voor dat slot hebben gevraagd? Ze zeiden dat ze me ermee vertrouwden. Er zijn zoveel extreem goede en getalenteerde dj’s waar ik naar opkijk, die die plek ook zouden verdienen. Een enorme eer dus dat Eris, Maya en festivaldirecteur Milo mij vroegen. Toen ik de uitnodiging kreeg, moest ik het eerst even laten bezinken… Daarna ben ik me maandenlang gaan voorbereiden op dat moment, dus toen het eenmaal zover was, voelde ik me helemaal ready.’
De in Amsterdam woonachtige Hervé is geen knaldrang-dj. Zelfs niet toen hij dat imposante podium afsloot tot 1 uur in de nacht. Hoewel hij óók nog na de Berlijnse vedettes Freddy K en Cassy op moest, die nota bene classics als ‘French Kiss’ draaiden. Nee, Hervé draaide psychedelisch, introvert, house en techno die nadrukkelijk niet is bedoeld om de vuist in de lucht te gooien. Opvallend was ook de remix van DJ Rolando’s ‘Knights of the Jaguar’, opgedragen aan zijn broer. ‘Ik hou van diepere muziek, ja. Ik draai wel melodieus, maar dan het liefst meer subtiele, gelaagde melodieën. In mijn sets neem ik de tijd om mensen hun brein “uit te zetten”, met repetitieve ritmes. Ik weet zelf hoe dat voelt als danser. Je bent op de dansvloer, in een club, en op een gegeven moment stóp je met nadenken. Je voelt alleen nog maar. Dát is dansen voor mij. Maar daar kom je niet meteen op een dansvloer, want iedereen komt met zijn eigen gedachten en energie binnen. Het kost tijd om zo samen te komen. Dat is wat ik in de loop der jaren heb geleerd: geduld is misschien wel de moeilijkste kwaliteit voor een dj, maar wel de mooiste. Want pas als je de tijd neemt, kun je mensen echt ergens naartoe meenemen.’