Om elf uur ’s avonds staat er al een rij van jewelste voor TILLATEC. Gelukkig blijft de regen uit, en terwijl het geroezemoes opstijgt in de frisse lucht, hoor je vooral Spaans om je heen. Het zijn vooral toeristen die hier hun ADE-marathon aftrappen; de Amsterdammers zelf zitten nog middenin hun werkweek en sluiten pas later dit weekend in hordes aan.

Binnen behield het gebouw nog steeds dezelfde magie als toen hier De School zat. Je kunt nog heerlijk ronddwalen door de oude schoolgangen, waar in de klaslokalen tattooshops, kunstgalerieën en fotostudio’s huizen. De lay-out is veranderd: de bekende kelder, ooit het kloppend hart van De School, is verdwenen en dat blijft toch jammer. Nu zijn er twee zalen, de Washing Room en de Switch Room, beide voorzien van stapels aan ruwe Funktion One-bakken, die de standaard lijken te zijn geworden in de Amsterdamse clubwereld. TILLATEC biedt in plaats van de vaste programmering van De School een creatieve hub voor talloze kleinere communities. Het trekt een jonger en diverser publiek en ademt de open, collaboratieve energie waar Amsterdam behoefte aan heeft. Vanavond belichaamt Laster uit Madrid die nieuwe geest. Voor het eerst neemt TILLATEC met een stevig ADE-programma deel, waarin Quelza, Ben Klock en Philippa Pacho het startsein geven voor een lange, zweterige eerste nacht.

Elke drop een verrassing
Hoewel Laster-resident Laia al stevige techno aan het beuken was, besluit Quelza om middernacht met zijn set te starten als een stoomwals die langzaam druk opbouwt. De zaal staat tot de helft vol, mensen houden nog voorzichtig afstand van elkaar. Quelza’s minimalistische mix met rollende bass en experimentele klanken houden de spanning hoog. Rond kwart over twaalf begint het langzaam drukker te worden, en de voorste rijen vullen zich met dansers. Om één uur besluit Quelza dat het menens wordt: ‘Bronchi Beat’ klinkt door de speakers, een emotioneel nummer dat het eerste applaus oplevert. De warme, groovende tonen met een stampende baslijn zorgen voor een euforische impuls in de zaal. Quelza praat regelmatig met het publiek en rookt sigaret na sigaret. De laatste twintig minuten van zijn set is elke track en drop een verrassing. Om twee uur meldt Ben Klock zich in de booth, gevolgd door een flinke groep technofanaten, de zaal is inmiddels schouder aan schouder gevuld. Quelza sluit zijn set af met ‘Sissel & Bass’, waarbij hij de track langzaam vertraagt en weer opvoert, een ware rollercoaster tot het laatste moment.

Laster X TILLATEC

Woensdag van 11:00 - 8:00 uur

Gezien: Quelza, Ben Klock, Phillipa Pacho, Laia, Roll Dann, Shadow Rhym

Het hoogtepunt: De closing track van Ben Klock

De sfeer: met zweet in je ogen los gaan in de technotempel

De plaat: X-Trak 2, Detroit-beuker

Zinderende sauna

Ben Klock's opening wil je niet missen. Hij begint met een krachtige track vol intense synths en rauwe baslijnen, waarop het publiek luid kreetjes slaakt. Waar Quelza met een minimalistische en experimentele stijl opende, klinkt Ben Klock's sound meer gedreven en gelaagd. TILLATEC is inmiddels een zinderende sauna geworden: de hitte en de dicht opeengepakte menigte maken het benauwd, maar ondanks de bijna ondraaglijke warmte staat Ben Klock er koel bij. In zijn zwarte tanktop staart hij gefocust naar de decks, onverstoorbaar en scherp, terwijl hij de sfeer steeds verder opbouwt met zware, industriële beats en Detroit-achtige melodieën. De walsende technotrein die Quelza startte, draait nu op volle toeren met zo’n 140 bpm; het lage geluid laat zelfs de gangen zwaar trillen. Rode lichten en stroboscopen verlichten blote bovenlichamen, de sfeer blijft donker en intens. Wanneer Philippa Pacho de booth binnenkomt, begint Ben grijnzend aan zijn laatste track, ‘X-Trak 2’, een heerlijke Detroit-beuker om het stokje over te geven aan de closing set. 

Na een groot applaus neemt Philippa het roer over, maar middenin haar eerste track valt de stroom uit. De zaal stroomt razendsnel leeg terwijl technici wanhopig zoeken naar de boosdoener, waarschijnlijk een kortsluiting: het zweet druipt overal van het plafond. Ondertussen klinken overal theorieën en vingerwijzingen; iedereen denkt precies te weten wie of wat de schuldige is. Door de leegloop in de Washing Room wordt de andere zaal plotseling overvallen door een tsunami aan dansers en puilt helemaal uit. Shadow Rhym, het jongste lid van Laster, houdt de energie gaande met vloeiende, groovy sounds. Na twintig minuten komt de stroom weer terug en Philippa knalt meteen verder met een intense technotrack. Tijdens die eerste track staat de zaal alweer bomvol, alsof er nooit iets is gebeurd. Buiten, in de natte binnentuin, staan mensen dicht opeengepakt als een stel pinguïns. De voetbaltafel, compleet met waxinelichtjes en asbakken, is volledig doorweekt. Daar klinkt de bekende vraag: “Is er nog een after?” Philippa schakelt ondertussen over naar een wat meer voorspelbare closer met keiharde kicks en meeslepende synthloops, precies de ingrediënten om deze eerste ADE-avond met een knaller af te sluiten.

Amsterdam Dance Event 2025