Een goed begin is het halve werk, en dan hebben we aan UK-garage-dj SAIDAH een goeie: ze ragt elke bassline die er is kapót en het publiek is AAN na nog maar anderhalf uur te hebben gedraaid. Stond ‘opwarmen tot over het kookpunt’ ergens als vereiste? Heel zachtjes fluistert er vanuit de boksen in een steeds opzwepender tempo: “Yo my DJ live on deck, we bring the vibing check.” UKG-prodigy Diffrent is klaar om met een bulldozer aan garage, vocalen en poo-edits de dansvloer gelijk te walsen tot één uniforme startbaan waar niemand meer van wil landen.
Kies je voor een lichtelijke koerswijziging en volg je het geluid van groovy 90’s discohouse? Waar de stage bij PHIA daarvoor nog wat opvulling kon gebruiken, hebben deze twee brothers in vibe crime, Moxes en Emvae, de stage in een half uur vollédig volgehouset. Als een zingende keukenmeid duikt een snare recht de 4x4-beat rollende groove beat in. Pure ouwe platen die de rollende heupjes van het publiek nauwelijks kunnen bijhouden.
Is dat nou een Luuk van Dijk-plaat met het tempo zo’n acht keer opgeschroefd? De dirigentenstok is overgegeven aan Benwal, die voor een drukke maar niet uitpuilende mainstage staat te trancen en hardhousen. Knikkende knieën en hupsen naar de grond als de drop van de hardhouse-remix van ‘Work’ eraan lijkt te komen. “What you waiting for? Go down! Go Down! Go Down!” Met de handjes in de lucht is het tijd voor een duikvlucht naar de tweede stage, waar een opzwepend gejuich vandaan komt. Wat gebeurt daar allemaal?