‘We lijken wel gek!’ kirt een vriendinnengroepje in minirokjes en hoge laarzen op de pont. ‘Dat is toch de bedoeling vandaag!’ Ja, al vóórdat deze met Stëlz-drinkende, Marlboro Gold-rokende partygirls gevulde boot überhaupt de NDSM heeft kunnen bereiken, worden ze al voor gek verklaard. Lekker is dat. En ook wel een beetje terecht. Wat is het, gevoelstemperatuur hartje winter? En komt er eigenlijk nog wel een einde aan die stortregenbuien vandaag? Ach, wat zou het, zin kan je maken, van dansen word je warm en het is tenslotte fokking ADE!
Rennen dus, dwars langs alle tierelantijntjes, toeters en bellen. Waar klinkt het gezellig? Misschien wel bij Collé? Deze Nederlander staat vandaag voor tientallen trofeeën in de Vakwerk-stage, en draait er een diepe, hypnotiserende houseset. Hoe warm ook het geluid dat uit zijn speakers komt, we hebben met dit weer iets meer energie nodig, iets meer dampende lichamen. In de verte lokt het ‘Deep, deep inside’, ja, kom maar naar hier, een stukje verderop, waar in roze licht de bass uit de tent wordt geblazen. Wompwompwompwomp. Het is de UK garage edit van bullet tooth, die onder de halo-installatie van de Bud x Rhino een stevig ritme heeft ingezet. Zijn set is zo Brits als maar kan, met snelle, aanstekelijke groove, bass en breaks voor zwaargewichten. Hij is er zelf ook naar gekleed: onder zijn koptelefoon prijkt een vissershoedje en boven zijn Arc’teryx is zijn mond bedekt. Lekker hoor, een compleet plaatje. Als hij dan hit ‘For My People’ inzet mag het duidelijk zijn: ukg is nog steeds hotter dan hot, de hype is real!
Daar heeft Into The Woods dan ook goed op ingespeeld. Loop een stukje verder en vind de Barn (letterlijk een schuur), waar je zowat de hele dag terecht kunt voor flinke percussie en heel, heel veel UK-geluiden. Oppidan bijvoorbeeld, die hier met stevige garage edits de droom van elke jonge ADE’er waarmaakt. Een ‘Homeless’-edit, een vleugje ‘Poison’, ‘Renegade Master’: alles wordt als in een voetbalstadion meegezongen. Ahadadream viert hier het verlengde van zijn verjaardag - en roept dat graag een aantal keer door de mic - met bass die letterlijk door merg en been gaat. Twee uur lang is het kont schudden op snelle percussie en UK funk, maar ook invloeden uit zijn geboorteland Pakistan en de Afrikaanse diaspora. Zijn veelzijdigheid komt niet uit de lucht vallen: de Brit programmeerde eerder voor Boiler Room. Zo hebben we de legendarische uitzendingen van bijvoorbeeld Jyoty en Sherelle aan hem te danken.
Eigenlijk is het gekkenwerk, verdwalen op een geweldig aangekleed festivalterrein dat langzaam in een waterballet verandert. Maar wie de storm weet te trotseren wordt beloond: in tenten vol lasers en tierelantijnen vormen de warmste grooves en dikste bassen een palet aan hotte sounds.
Schakelen
Zo, nu het zweet op onze rug staat en er zowaar een zonnetje - inclusief regenboog! - door de wolken breekt, is het tijd om op ontdekkingstocht te gaan. Het is werkelijk ongelooflijk wat er allemaal hangt en pronkt als je je bedenkt dat het hier twee dagen geleden, in de eindfase van de opbouw, nog code oranje was. ‘We hadden voor alle stukken een noodplan, uiteindelijk staat er alsnog tachtig procent van de kunstwerken’, vertelt Siep Stronks, oprichter en directeur.
Over het hele weekend kunnen daarom zo’n 15.000 bezoekers (keer twee dagen) hun ogen uitkijken naar metalen draken, insecten en slangen, disco- en oogballen of die gave spiegelletters waar mensen gretig in klimmen om op de foto te gaan. Daarvoor kun je trouwens ook gewoon in één van de photobooths terecht, die naast de boksbal bijvoorbeeld, bij die camper waar de hele dag oude hippies in tulband met hun band The Floor Killrz spelen. De Tanker - dit jaar in samenwerking met The Beat en Justin Verkijk - is echt een tanker. Even warm worden in de hottubs, een nieuwe outfit scoren op de vintage markt, je oude spullen laten zeefdrukken. Ja, aankleden kan Into The Woods als de beste!
En om de beste te blijven, moet je schakelen, vernieuwen, risico’s nemen. Zo ook in de programmering. De oplettende ADE’er had het al gezien: wat is dat, prime time op die grote Bud x Rhino stage, een onbekende naam? Vlak voor de mega populaire LAMMER, die nota bene van zijn fysiotherapeut leerde draaien en waar de cameraploegen al voor staan te dringen, heeft Into The Woods een speciaal project neergezet: BLOOM. Duo Newtone, Kellar, Essy, Freddi en AUTOFLOWER klinken je misschien niet bekend in de oren, maar ze hebben allen nummers geproduceerd die jouw favoriete dj wel eens heeft aangeslingerd. Neem bijvoorbeeld Freddi’s ‘Misschien Kwijt’-remix, waar vandaag vol enthousiasme een ‘Spookstad’-edit voor in de plaats is gekomen. Met recht noemt Into The Woods deze jongeren de ‘next best’. Reuring in de tent!
Waar ook een potje vernieuwing heeft plaatsgevonden, is in de Betonkruid. Vorig jaar was deze zwarte tent een beetje een mislukte hardtechno-stage, nu worden er hypnotiserende sets gedraaid die niet zouden misstaan in een club als TILLATEC. Grace Dahl draait een set met precies genoeg edge en vaart en is daarmee één van de favorieten van de dag. Heel cool hoe ze van een lege tent hét verzamelpunt voor oude ravers, technotoeristen en TikTokkers met flitsende brilletjes weet te maken, die onder de houten, roodverlichte kroonluchters hun beste moves laten zien. Ook de liveset van Yanamasté is een hoogtepunt: wat een scala aan texturen kan deze man in elkaar puzzelen, duizelingwekkend. Minstens zoveel lagen vlijmscherpe techno vallen er te onderscheiden bij Berlijn-icoon Dax J, die, net als je een nieuw biertje wilt halen, je zo weer een halfuur de dansvloer op trekt. Kwijnend, stuwend: ja, we kunnen hier de hele dag wel staan. De Betonkruid is het levende bewijs dat innoveren loont.
Warmte in de storm
En zo vliegt deze zaterdag voorbij, de hamvraag rest: waar sauzen we af? Blijven we in Betonkruid, waar je bij Perc en Vera Grace je laatste energie kan wegbeuken op groovy percussie en rauwe techno? Wie zin heeft in een gezelliger afsluiter, vliegt beter uit naar de andere uithoek van het terrein, naar de Kathedraal. Hier vind je onder een koepel van zogenaamd glas-in-lood en een met lasers bestraalde discobal all-day-long warme house. Overdag weet het publiek deze tempel nog niet zo goed te vinden, en dat is jammer, want de set van Moxie past juist zo goed bij dit festival, vol diepe house, Detroit techno en dubby grooves. Maar, met de stormwind mee is er een gerucht over het terrein gewaaid: mr. Up the Stuss is hier. Donderdagnacht hostte Chris Stussy nog zijn eigen Awakenings-avond, vandaag heeft hij de handen ineen geslagen met partner in crime Locklead onder de naam Across Boundaries, en ze zetten samen een funky houseset neer waar zelfs Billie Eilish mooi in past. Deze collab van house-iconen laat de Kathedraal natúúrlijk uit zijn voegen barsten. Als het dan ook de beurt is aan soulful diva Chloé Caillet, wil en kun je eigenlijk niet meer weg: is het niet om de drukte, dan om de energieke blend van funk, house en disco. Chloé heeft er een mooi clubsausje overheen gegooid, een vleugje Latin percussie, wat vrolijke fluitjes en ah, uiteraard: ook hier horen we die hotte UK-garage sound terug. Alsof ze alle Into The Woods-sets bij elkaar heeft gegooid, en deze set de toverdrank is die eruit is gekomen.