De Humberweg is de drukste straat van Amsterdam vandaag. De bezoekers van RAUM en H7 vullen de stoep als een zondagsmarkt. Dit is de laatste dag van ADE, voor de gewone stervelingen tenminste. Van de zestien feesten die Intercell dit jaar organiseerde is dit de laatste, maar zeker niet de minste. Interplanetary Criminal sluit ADE af met een euforische finale.

Terwijl de hardhouse en trance hypes inmiddels zijn geëxplodeerd, vorig jaar stond Marlon Hoffstadt nota bene op AMF en dit jaar draaide KI/KI er b2b met Armin van Buuren, is de hotste sound van het moment alweer verschoven richting UK garage. En het allervetste ADE-evenement in die hoek is natuurlijk het Intercell-feest van Interplanetary Criminal. De buzz werd almaar groter nadat hij een wereldhit scoorde met ‘B.O.T.A. (Baddest of Them All)’, inmiddels is hij de belangrijkste vertegenwoordiger van de poppy afslag van het super-Britse dancegenre. Vanavond presenteert hij dit feest met ATW, het label dat hij runt met Main Phase en dat UK garage een nieuwe wending geeft.

Bij Million en Saidah vliegt de energie meteen omhoog. Ze dansen achter de booth alsof ze zelf het meest genieten. Springend omhelzen ze elkaar en de crowd juicht ze bij elke sprong toe als een voetbaltribune: ‘EY EY EY EY!’. De zaal is gevuld met jongeren, grotendeels tussen de achttien en vijfentwintig. Witte Uniqlo-shirts, stelzers, biertjes en Club-Mates, een herkenbaar uniform voor de nieuwe generatie ravers. H7 voelt intiem voor een zaal van achthonderd man, alsof iedereen elkaar kent. Er is een mix van kenners die bij elke eerste piep van een track meteen meedoen, en nieuwkomers die continu weggeblazen worden door onbekende nummers en pure skills, Shazam in de aanslag.

Geen woorden nodig
ATW heeft nog veel meer te introduceren aan de jonge crowd. Bullet Tooth en MC Capo Lee betreden de booth in tracksuits en skimaskers, volledig in stijl. Capo is druk bezig met het publiek. Hij wijst, lacht, schreeuwt door de mic: ‘Who knows this one? This is a classic!’ Hij staat rechtsvoor de booth op een subwoofer, bouncend alsof hij daar elke week zijn ontbijt eet. ‘Put your drink up high!’ schreeuwt hij, en het publiek doet precies dat. Geen woorden nodig tussen die twee, de blikken en drops zeggen genoeg. Het is een pirate radio sessie in een rave tent, luid, levendig en vol UK grime energy.

Tekst gaat door onder foto.

‘Dit is hartstikke grimmig.’

Wie dacht dat het vanavond alleen maar vliegensvlugge bangers zouden zijn, kan nog veel leren van Silva en Marie Montexier. Silva houdt het spannend met zware basslines en een oldschool garage-feel, de zaal trilt op zijn fundamenten. Marie duwt de avond daarna over de streep richting het experimentele. Er verschijnen drie platenspelers in haar booth, en de sound gaat van hot naar her. Hardhouse, breaks, techno, niet iedereen weet er raad mee, een jongen naast de bar zegt beteuterd: ‘Dit is geen garage house, dit is hartstikke grimmig.’ Buiten bromt de bas als een verre donder door de tent. Een jongen vertelt lachend dat hij zo nog terug moet naar Enschede, ‘Ik kon het niet laten, man’. Naast hem probeert een meisje haar reis te plannen in de NS-app, terwijl ze haar vrienden bezweert dat ze echt nog even IPC wil zien. Het is de laatste nacht van ADE, en iedereen balanceert tussen verstand en verleiding, maar de nacht wint.

Binnen, waar de bassen nog trillen in de muren, nemen Interplanetary Criminal en Main Phase het over voor de laatste set van de avond. De booth is een feestje op zich, de twee lachen, doen synchroon dansjes en blijven elkaar verrassen met nieuwe bangers. Grime-, rap-, pop- en TikTok-vocals, alles wat catchy genoeg is om je doorgefeeste brein nog wat euforie te geven, vliegt voorbij. De energie in de zaal bouwt zich laag voor laag op. De ultieme sound system tester, ‘Start & Stop’, knalt erin. De eerste bassline laat de zaal schrikken, maar bij de reload barst het publiek volledig los. Interplanetary Criminal drumt vrolijk in de lucht mee, elke drop aankondigend alsof hij zelf niet kan wachten. Het lijkt alsof de muren meebewegen, alsof het geluid de hele H7 nog één keer tot leven blaast. De gezichten in het publiek glanzen, mensen springen, lachen, grijpen elkaar vast. Voorin staan de echte diehards, die elk accent in de basslijn mee voelen, achterin leunen mensen tegen de muur, bezweet, voldaan, glimlachend. Wanneer het einde nadert klinkt er een laatste golf gejuich, niet alleen voor IPC en Main Phase, maar voor een hele week vol grimmige bassen, snelle grooves en nachten die te kort waren.

Amsterdam Dance Event 2025