ADE25: KI/KI schiet zichzelf een andere dimensie in bij AMF ADE25: KI/KI schiet zichzelf een andere dimensie in bij AMF

'Waar zijn die gekke Nederlanders, laat je hoooooooren!’ Na dik drie kwartier is Hardwell in zijn hardstylefinale beland, vanuit een agressieve pomper met raveslogans (Amsterdam is unser Berlin, hast du das gehört?) legt hij het virale sportkantine-anthem ‘Baila de Gasolina’ erop in de Defqon-remix. Om over te schakelen op hardstyle-remixes met Elvis Presley gepitcht als chipmunk en ‘Only Girl In The World’ voor de fake drop, zijn vuisten wild in de lucht pompend. ‘Rave ‘till my grave!’, klinkt het in kolossale stadiontechno. En natuurlijk: vuurwerk! Rookbommen! En lasers! Lasers! Lasers!

Op AMF, het grootste commerciële EDM-feest van Amsterdam Dance Event (cap: 40.000 man in de Johan Cruijff ArenA, dat zijn alle acht Awakeningsevenementen bij elkaar) wordt glashelder dat de invloed van techno, trance en harddance het EDM-bolwerk officiëel hebben geïnfiltreerd. In Hardwell’s sound hoor je terug: de harddance uit het tijdperk van Verknipt, bigroomtechno, de IMAX-melodic van Afterlife. Hoor maar, die ANYMA-trancegates in zijn openingsplaat 'Sanctuary'. Tussen remixes van Avicii en Swedish House Mafia klinkt melodieuze bigroomtechno, met de breakdowns, build-ups en ‘1-2-3’-drops van de commerciële EDM. ‘Future rave’, da’s het volstrekt dubieuze predikaat van zijn nieuwe era. Maar is dit de rave van de toekomst?

Hmmm… het is razend effectief. Maar fris, beslist niet. Wat daarin meespeelt: naast al dat EDM-effectbejag zijn de popnummers die Hardwell aan zijn sound onderwerpt (Kaskade, Linkin Park, ‘Titanium’) nogal belegen. Dat heeft Oliver Heldens beter begrepen: ook zijn muziek heeft de spanningsboog van een gepelde garnaal, maar hij pakt remixes van Lola Young, PinkPantheress en zelfs Bicep (een draak van een mash-up verder, maar da’s niet het punt). Heldens laat de ArenA fistpumpen op Marlon Hoffstadt. En ‘Adagio For Strings’? Gek genoeg de hipste plaat uit zijn set.

Verslag gaat door onder foto.

Want oldschool trance is al jaren hot, vanuit clubs als De School en via dj’s als Job Jobse, KI/KI (komen we zo bij) en Marlon Hoffstadt maakte de sound een gigantische opleving, naar de mainstages van allerlei festivals van Lowlands tot… ja, tot Tomorrowland. Dan snap je wel dat Armin van Buuren hier opeens een oldschool wittenbroekentrance-set draait. Met oude én nieuwe eigen tracks: van classics als ‘Meet Me At The Love Parade’, van diepere hardtrance tot progressive vol dramatische akkoordenprogressies, van nieuwe tracks met Drumcode-baas Adam Beyer tot eentje met hardtechno-wonderboy DIØN (die z’n vrolijke appelwangen laat zien om de knop in te drukken!). Vooraan staan de mensen tegen het hek geplakt, en grappig: waar het publiek bij Hardwell en Oliver Heldens vooraan rond de 40 lag, zie je nu opeens óók jongens met techno-bivakmutsjes en meiden in TikTok-ravepakjes. Al helemaal tijdens zijn b2b met KI/KI, de nieuwe superster die hij aan het AMF-publiek introduceert met gezamenlijke track ‘Put Your Bassline’ (de openingsplaat van hun set).

Bizar om te bedenken: zo’n zeven jaar geleden maakte de acid/trance/techno-queen haar eerste draaiuren onder de vleugels van het Amsterdamse queerfeest SPIELRAUM (nu Raum, de club waar ze straks meteen naartoe door zal gaan). En nu? Nu is ze Edison-eigenaar, Lowlands-headliner en stadiondebutant. Deze b2b voelt symbolisch, Armin die het stokje overdraagt aan een next-gen-superster, een figuurlijke springplank om via AMF door het dak te schieten.

En dat doet ze. Zeker in haar soloset komt haar blazende 160 bpm acid/techno/hardtrance-sound tot zijn recht: in de grillige b2b hoor je toch haar modernere sounds botsen op de oldschool producties van Armin, de ‘Love Parade’-acidremix die zij draait (van Reinier Zonneveld’s liefje Kiki Solvej) voelt steviger, harder en vileiner dan de versie die Armin eerder draaide. Deze set is een parallelle dimensie aan alles wat eraan voorafging: het gebrek aan effectbejag, geen meezingers, veel minder Herkenbare Momenten voor het grote publiek. Zelfs de lasers en de vlammenwerpers zijn demonstratief subtieler. En toch hoor je de stadionpotentie van deze sound: in de forse breaks, de kwaadaardige hardtrancesynthriffs, ook de momenten die doorrollen voelen impactvol genoeg om de aandacht vast te houden in de ArenA. Vooraan: veel jonge kids die ongetwijfeld ‘5 Mins Of Acid’, ‘Time To Party’ en haar virale Fatima Yamaha-remix hebben stukgedraaid, maar ook oudjes die goedkeurend knikken bij de classics. Welja. Nu nog een echt grote hit, en dan heeft KI/KI een kwantumcomputer in handen om zichzelf het supersterrendom in te zappen.