Dat S10 een stralende dag heeft uitgekozen voor de release van haar vierde album kon ze natuurlijk ook niet weten, maar het past wel bij de fase waarin ze zich als artiest en als mens bevindt: een fase van niet te veel nadenken, moeilijke dingen lekker opzij schuiven en het leven aangaan. We schoven haar het A La Carte menu onder de neus.

. Bekijk de kaart

Het is lente in de Jordaan. Sterker nog, het is de eerste dag van de lente, zo’n dag dat je nog euforisch wordt van het uittrekken van je jas en van de constatering dat het zomaar kan: het terras. S10 neemt van achter haar enorme zonnebril een trekje van haar denkbeeldige sigaret. Ze is een paar weken terug gestopt met roken, dus het blijft bij een handbeweging en een trekje niks. We zitten bij De Kat In De Wijngaert op de Lindengracht, een paar minuutjes lopen van S10’s thuisbasis. Een vrouw met een pluizige rode jas aast op het plekje naast S10. ‘Jij bent druk’, zegt de vrouw, die haar kennelijk herkent, ‘Is het allemaal nog een beetje te behappen? Al die nieuwe werelden…’ ‘Best wel leuk’, antwoordt S10 haar buurvrouw. ‘Verandering is leuk.’ ‘Dat is ook zo’, antwoordt de dame. ‘Als je zelf maar het balletje bij het schuurtje weet te houden.’

Het gaat inderdaad snel met S10. 24 is ze pas en deze week verschijnt alweer haar vierde full length album, na twee sterke EP’s die haar op de kaart zetten en een Songfestival deelname die haar een bekende Nederlander maakte. Van een kwetsbaar meisje transformeerde ze tot een zelfverzekerde vrouw, met nog altijd ruimte om te falen. Ze maakte het nieuwe album met Jordan Fish, voormalig toetsenist en producer van Bring Me The Horizon, een van S10’s jeugdliefdes. Tijd om haar eindelijk de A La Carte menukaart onder de neus te duwen. Zeven gangen, zeven vragen.

Aperitief: Wat is je favoriete appgroep?

‘Die heet Vliebiza en bestaat uit Froukje - mijn manager, Frok, een van mijn beste vrienden en Sim Fane. Hij is ontstaan toen we speelden op Into The Great Wide Open. We hadden een huisje in zo’n complex waar we nooit meer mogen komen omdat we het vuilnis niet opgeruimd hadden.’

Alleen het vuilnis niet opgeruimd of was er meer gebeurd? Roken in de sauna, kotsen in de tuin?
‘Ok, ik weet niet meer precies, er waren wel een paar dingetjes van de AirBnb etiquette die we niet gevolgd hadden. Die vrouw had allemaal foto’s gestuurd met een passief-agressieve hand erop om onze zondes aan te wijzen. Dat was zo grappig. Het was het jaar na corona, het eerste jaar dat er weer festivals waren. Ik moest optreden, vorig jaar was ik er met Froukje en dit jaar speel ik er zelf weer. Ik wil daar elk jaar wel komen. Vlieland is zo leuk, je bent echt even weg. Er zijn ook allerlei mooie side quests, elke nacht kampvuur op het strand, weirde feesten.’

Ik kan me voorstellen dat het ook wel een relaxte plek is om vrij rond te lopen als artiest?
‘Nou, dat valt inmiddels wel tegen. Je hebt daar van die moeders die je dwingen om met hun kinderen op de foto te gaan, heel invasief. Dan kun je moeilijk zeggen: sorry, nu ben ik even dronken.’

Het is wel typisch dat je manager, Froukje Bouma, in je favoriete vriendenappgroep zit. Is dat niet gevaarlijk?
‘Dat zegt iedereen, ja. Maar Froukje Bouma is mijn zielsverwant, al een jaar of zes, zeven. Ik kan met haar lezen en schrijven, op het gebied van muziek, maar ook humor en het leven. Ik ben niet zo slecht van vertrouwen, en als ik er op een dag achter kom dat ze er met tonnen vandoor is gun ik haar dat ook wel. Had ik maar beter op moeten letten.’

inhoud niet beschikbaar

We kunnen de inhoud van deze embed niet tonen, omdat deze strijdig is met de door jou gekozen cookiesettings.

cookiesettings aanpassen

Amuse: Wat is het domste dat je op het podium gedaan hebt?

‘Dat ben ik nu aan het doen: ik ben een dj duo met Frok, maar ik kan helemaal niet draaien. Ik voel me een ongelofelijke poser. Ik ben dan maar de MC, maar daar ben ik ook helemaal niet goed in.’

Het is soort van spontaan ontstaan in de Bolder op Vlieland, toch? Dat heeft nog een fijn bonte-avond-gevoel met papieren zeemeeuwen aan het plafond. Maar inmiddels hebben jullie ook al in de grote Ronda van TivoliVredenburg gestaan.
‘Ja, dat was gewoon bluf, wij vonden wel dat we konden draaien. Frokkie kan het ook wel hoor, ze heeft er feeling voor en kan ook mixen. Ze heeft op Marktplaats een dj-setje gekocht om te oefenen. We proberen steeds een moment te prikken dat ze het mij gaat leren, maar dat komt er steeds niet van. Ik ben sowieso de slacker van ons tweeën. Wat er nog wel het allerdomst aan is: ik drink dan maar een paar baco’s zodat ik wel iets in de microfoon durf te zeggen, zoals ‘free Palestina’.’ 

Wat draaien jullie?
‘Het kan hiphop zijn, vaak is het een beetje housey. We draaien graag Nederlandse artiesten als Milolaathetlukken of Mula B, of nummer van horsegiirL of Charli XCX. Het is heel Brat-coded.’

Ik snap wel waarom je het een beetje dom vindt, maar het is volgens mij ook de vibe waarin je momenteel zit: ideetje, ok let’s go.
‘Precies, het is ook gewoon leuk. Het draaien is niet eens het belangrijkste doel, ik wil gewoon lekker met Froukje in de auto ergens heen, lekker eten, een reden hebben om ergens te zijn. Ik ga ook vaak met Froukje mee naar optredens en zij bij mij. Dat is niet zakelijk maar vriendschap, met Mula B heb ik dat ook. Sommige features zijn meer zakelijk. Zoals de keer dat ik met Kevin meedeed. Helemaal niets tegen Kevin, maar zo’n optreden voelt meer als werk, en dan vind ik het minder leuk. Dan moet je speciaal voor één nummer naar Rotterdam komen. Ik had toen nog geen rijbewijs dus dat is dan gedoe. Als het voelt als werk wil ik er ook voor betaald krijgen. Ik ben ook altijd heel zenuwachtig als ik ergens één liedje mee mag doen, ook bij Frok. Je zit vol adrenaline, hebt geen tijd om er lekker in te komen. Ik ga dan altijd heel erg hyperventileren, springen en heftig zijn.’

Voorgerecht: Wanneer was je echt verliefd?

‘Als puber was ik voor het eerst echt verliefd. Ik heb best wel een aantal relaties gehad, drie keer in totaal van ongeveer een jaar. Die eerste keer was een soort waas, een totale crush. Maar hij was tien jaar ouder dan ik en ging heel veel vreemd, met al het liegen en bedriegen dat daarbij komt kijken. Ik ben daar best wel van in de war geweest, en het maakt me nog steeds paranoia. Ik heb ook een ego, en ik merk nu, jaren later, dat ik het moeilijk vind me over te geven. Ik zie ook een patroon in mezelf dat niet goed is. Ik kom nu net uit een relatie met veel liefde en passie, maar ook veel chaos. Haat en nijd. Ik begon met mijn nieuwe album in de week dat het uit ging, en in die periode ben ik ook in mijn eentje in relatietherapie gegaan. Ik dacht: het ligt aan mij.’

Wat heb je over jezelf geleerd?
‘Dat ik al dat gezeik niet meer wil. Vanaf de zomer zat ik in een relatie die super chill was, geen jaloezie, geen problemen, elkaar het leven gunnen, ons eigen leven hebben. Dat is jammer genoeg voorbij. Maar wat ik uit de therapie geleerd heb: go with the flow. Niet te veel verwachten, niet te veel geven, gewoon in balans.’

Je hebt op Valentijnsdag een liedje uitgebracht dat ‘Weer Verliefd’ heet. Klinkt luchtig, maar het is best bitter, over verliefdheid als valkuil. 
‘Verliefdheid is geen valkuil, maar ik maak het vaak te moeilijk.’

Dat lijkt me ook te horen bij de fase van je leven, dat je het niet te moeilijk wilt en ruimte wilt om al die leuke plannen na te jagen, zoals draaien met Froukje terwijl je niet kan draaien.
‘Klopt. Ik ben ook niet bang om single te zijn. Ik ben ook opgevoed door een alleenstaande moeder, een vrouw alleen zijn is voor mij normaal. Ik wil gewoon niet te veel van mezelf inleveren, ik wil eigenlijk helemaal niets veranderen aan mezelf. Dus als ik in een relatie tegen problemen aanloop, denk ik al snel: ik stop ermee.’

Tussengerecht: Welke droom acht jij onhaalbaar?

‘Eigenlijk acht ik geen enkele droom voor mezelf onhaalbaar. Alles wat ik echt wilde heb ik tot nu toe voor mezelf geregeld. Ik heb ook wel een goede balans tussen te veel zelfvertrouwen en angst om alles te verliezen. Ik dacht even dat het niet ging lukken mijn rijbewijs te halen, ik haalde elke keer mijn theorie niet. Maar uiteindelijk is het toch gelukt. Ik zou wel graag in een ander leven kledingontwerper zijn, daar heb ik de techniek en de discipline niet voor, dus dat wordt lastig. Ik zou willen beginnen met een eigen quilt kleed van alle polkadot kleren die ik de laatste tijd gekocht heb, voor bij dit album.’

Dan gaat het weer over skills, net als bij het draaien. Je hebt toch ook skills geleerd met zingen? Je hebt veel zanglessen genomen.
‘Ja, maar met zingen weet ik in principe wel dat ik het kan. Ik heb het nu ook met gitaar spelen, dat wil ik graag kunnen. Ik oefen met de makkelijkste akkoorden. Op Noorderslag heb ik voor het eerst twee liedjes een gitaar om mijn nek gehad. Ik voelde me heel hot, het was geweldig. Maar echt goed word ik niet. Ik had zwetende handen, stond te trillen. Ik ben gewoon een realist, ik ga niet te ver met mijn dromen. En mensen gunnen mij ook altijd. Ok, dat met die gitaar was niet zo goed, maar het is toch tof.’

 

Hoofdgerecht: Hoe zie je jezelf als je 65 bent?

‘Ik hoop dat ik dan ergens in deze hoek van de stad woon, in de Jordaan, in zo’n mooi huis als hier tegenover staat. Dat ik een mooie bank heb en een Quooker en iets van SMEG. Ik heb al een blender en een broodrooster van SMEG van Froukje en Froukje gekregen, maar er moet natuurlijk een koelkast bij. En dan een leuke man. Waarschijnlijk ben ik dan fotograaf geworden, en mijn kinderen krijgen dan kinderen, en ze komen nu en dan bij me langs om een wijntje te drinken. Maar alleen als ze het willen hè, het is hun leven. Weet je, eigenlijk wil ik gewoon Angela Groothuizen zijn als ik 65 ben. Die gaat nog altijd met haar dochters naar Lowlands en ziet er fucking leuk uit.’

Wil je dan ook aan tv-programma’s meedoen?
‘Als het met de muziek allemaal niet meer zo willen lukken misschien wel ja. Tot nu toe zeg ik altijd nee. Expeditie Robinson? Daar ben ik veel te bang voor. Ik ben bang voor vogels, bang voor verkeersongevallen, voor de woeste zee, ik lust geen vis, als ik op vakantie naar Bali ga wil ik in zo’n gentrified dorp. Ik ben hartstikke wereldvreemd. Dat irriteert me wel aan mezelf, maar het is wie ik ben. Voor de Slimste Mens heb ik niet genoeg algemene kennis. De minimale leeftijd voor dat programma is trouwens 25, behalve voor Froukje, maar die is hoogbegaafd. Ik ben daar niet. Ik heb andere talenten, zoals MC’en.’

Kaas: Waar gaat je nieuwe album nu echt over?

‘Over de zomer van 2024. Het is echt een momentopname. Veel liedjes gaan over liefdesverdriet, maar er is ook altijd de basis die mist vanuit vroeger. Daar ben ik me bij het schrijven altijd heel bewust van. Ik zou trouwens nog wel een album met Jordan willen uitbrengen.’

Wil hij dat ook? Dat was ook een droom die je liet uitkomen, de studio in met Jordan Fish. Hoe vond hij het om een album op te nemen waar hij niets van verstaat?
‘Het klinkt een beetje zweverig, maar energetisch zitten wij helemaal op een lijn. Hij heeft een heel ander leven dan ik. Hij is eind dertig, heeft kinderen, jarenlang getourd.’

Toen we je leerden kennen had je een verleden met depressies en psychoses, je kwam uit een kwetsbare jeugd. Heb je het idee dat je ergens de laatste jaren het leven door hebt gekregen? ‘Ja, zeker! Dat ging natuurlijk stapsgewijs, er gebeurden altijd nog wel dingen die niet leuk waren, maar ik kreeg steeds meer vertrouwen in mezelf.’

Je album begint met het nummer ‘De Leukste Mensen Zijn Raar’, een ode aan de eenling, aan de buitenstaanders die elkaar moeten vinden om elkaar te versterken. 
‘Ja, en Jordan is ook zo iemand. Hij had nog nooit een studiosessie in het buitenland gedaan. Ik had intussen zoiets: wat de fuck komt hij doen, wat heb ik nou te bieden? Omdat we allebei wat verloren waren klikten we op ongemakkelijkheid. En alcohol natuurlijk. Hij zegt wel bij elk nummer: ik vind het geweldig, maar we moeten het eigenlijk in het Engels maken. Zijn matties zeggen dat ook. Maar ik durf dat nog niet, Nederlands is mijn taal.’

Joost maakt er een grap van, die rapt in het Duits dat zijn Duits slecht is. Hij heeft er schijt aan.
‘Maar ik ben niet echt een grappenmaker in mijn pokoe’s. Ik hoop gewoon dat dit succesvol wordt, in het Nederlands.’

Wat is dan succes?
‘Dat is lastig. Ik denk altijd: ja, ik sta op Down The Rabbit Hole, maar ik word niet op de radio gedraaid. Of ik word wél op de radio gedraaid, maar dan is het geen TikTok hit. Er is altijd meer om naar te verlangen, maar het meeste hoop ik dat de live show een keer landt zoals ik het insteek.’

Heb je het gevoel dat dat nog niet echt gelukt is?
‘Nee. Het is te onduidelijk wat ik doe. Ik heb veel verschillende nummers in allerlei stromen. Daarom heb ik nu een keuze gemaakt: dit is het ding, oude liedjes mogen meedoen maar moeten zich voegen naar de vibe van nu.’

Dessert: Wie gun je het beste?

‘Vrouwen! Als ik door TikTok scroll en ik die al die leuke meiden, super random, denk ik: ik gun jullie. Als een man zijn outfit staat te showen denk ik: aansteller! Bij vrouwen denk ik: yes, taka! Ik zie vrouwen leuke dingen doen, ik zie mensen die hun community vinden. Ik gun mannen heus ook wel dingen hoor, maar anders. Zeker op sociale media zijn mannen al snel toxic. Dus: vrouwen!’